Ossuary - Baths

With all my desperate symmetry,

With all my white lights, and straight lines

My skin will still sag

Death pirouettes through the flicker of the wick

And makes you sick

Once interred, in turn to turn to bone

Fate unseen, kiss the stone

You hope that where you are, that you’re not alone

Then I awoke

To coil and shiver

Like eel out of river

Like the grave was my own

Oh frailty

What worse fates could you possibly show me

Met al mijn wanhopige symmetrie,

Met al mijn witte lichten en rechte lijnen

Mijn huid zal nog steeds slap worden

Dood pirouettes door het flikkeren van de pit

En maakt je ziek

Eenmaal begraven, op zijn beurt om te veranderen in bot

Ongezien lot, kus de steen

Je hoopt dat waar je bent, je niet alleen bent

Toen werd ik wakker

Om te kronkelen en te rillen

Zoals paling uit de rivier

Alsof het mijn eigen graf was

Oh kwetsbaarheid

Welk erger lot zou je me kunnen laten zien?