Отбросив груз - Басота

Мне кажется, пора сегодня закончить с этой клоунадой.

Мы все взрослые люди, мы все делаем музыку.

Отбросив груз, мы тихо дальше едем.

Кто писал тексты Slim-у?

Ваня Ленин.

И к великому сожалению наш кругозор.

Давно не видит дальше денег.

На этих стенах давно нет наших тэгов.

И там, где был цветочный — теперь стоит аптека.

Забыли ветки метрополитены.

И людей с которыми убивались дома.

Делать нех*й.

Ты не Басота брат, и правда только я Басота.

А если ты про басоту, то там другое слово.

Расслабься, никто из нас не образцовый.

Но у кого-то под ногами мир, а у кого-то цоколь.

Нужно здоровье близких, нужен дом у моря.

Нужна улыбка мамы, нужен шум прибоя.

Нужно спокойствие, чистое небо над страной.

Но это априори завтра, а в остальном…

Нужно здоровье близких, нужен дом у моря.

Нужна улыбка мамы, нужен шум прибоя.

Нужно спокойствие, чистое небо над страной.

Но это априори завтра, а в остальном…

Мои сомкнулись локально, ну!

Нам нормально и в подвале, ну и ладно.

Ну давай так и оставим.

Нам навязали, за культуру, маргинальность.

А мы сожрали, похвалили и пережевали.

Здесь пили, даже когда зашивались.

Нас боялись, было пох*й.

Нас били — мы стояли.

Но поколение, отошло поссать в огромные.

Очереди за моралью.

И нех*й нам марать, что по всем дворам.

Все мы детвора, чтобы прям скучали.

Там было слишком много мрака и печали.

Но вам дали тут зеленый и вы начали оху*вать.

Нужно здоровье близких, нужен дом у моря.

Нужна улыбка мамы, нужен шум прибоя.

Нужно спокойствие, чистое небо над страной.

Но это априори завтра, а в остальном…

Нужно здоровье близких, нужен дом у моря.

Нужна улыбка мамы, нужен шум прибоя.

Нужно спокойствие, чистое небо над страной.

Но это априори завтра, а в остальном…

Ik denk dat het tijd is om deze clownerie vandaag te beëindigen.

We zijn allemaal volwassenen, we maken allemaal muziek.

We laten de last vallen en gaan rustig verder.

Wie schreef Slims teksten?

Vanja Lenin.

En helaas onze horizon.

Lange tijd kijkt hij niet verder dan geld.

Onze tags hangen al heel lang niet meer op deze muren.

En waar een bloemenwinkel was, is nu een apotheek.

De metrolijnen vergeten.

En mensen met wie ze thuis zijn vermoord.

Om f*cking te doen.

Je bent geen Basota-broer, en eigenlijk ben ik alleen Basota.

En als je het over bassota hebt, dan is er nog een ander woord.

Ontspan, niemand van ons is voorbeeldig.

Maar iemand heeft de wereld onder zijn voeten, en iemand heeft een kelder.

We hebben de gezondheid van dierbaren nodig, we hebben een huis aan zee nodig.

Je hebt een glimlach van je moeder nodig, je hebt het geluid van de branding nodig.

We hebben kalme, heldere luchten boven het land nodig.

Maar dit is a priori morgen, en anders...

We hebben de gezondheid van dierbaren nodig, we hebben een huis aan zee nodig.

Je hebt een glimlach van je moeder nodig, je hebt het geluid van de branding nodig.

We hebben kalme, heldere luchten boven het land nodig.

Maar dit is a priori morgen, en anders...

De mijne is lokaal gesloten, nou ja!

We zitten prima in de kelder, oké.

Nou, laten we het zo laten.

We werden opgelegd, voor cultuur, marginaliteit.

En we aten, prezen en kauwden.

Ze dronken hier, zelfs als ze dichtgenaaid waren.

We waren bang, het was f*cking.

We werden geslagen - we stonden.

Maar de generatie ging weg om in enorme te pissen.

In de rij voor moraliteit.

En waarom rommelen we niet op alle werven.

We zijn allemaal kinderen om ons te vervelen.

Er was te veel duisternis en verdriet.

Maar ze gaven je hier een groene en je begon te neuken.

We hebben de gezondheid van dierbaren nodig, we hebben een huis aan zee nodig.

Je hebt een glimlach van je moeder nodig, je hebt het geluid van de branding nodig.

We hebben kalme, heldere luchten boven het land nodig.

Maar dit is a priori morgen, en anders...

We hebben de gezondheid van dierbaren nodig, we hebben een huis aan zee nodig.

Je hebt een glimlach van je moeder nodig, je hebt het geluid van de branding nodig.

We hebben kalme, heldere luchten boven het land nodig.

Maar dit is a priori morgen, en anders...