The Silence of Our Wake - Barock Project

They walk down the streets again

So close they can hear our pain

Beyond the clouds

That empty place

One fine frozen face

Half alive

I can’t explain

Invasion seems over now

Where the few are on the run

Then they strikes again

They crawl down their slides again

But now I can’t feel the rain

Behind the sun

That perfect face

One fine summer’s day

Still alive

I don’t know why

Fighting’s over now

Still a few are on the run

Then they strikes again

Wish I knew where I could hide

I could try to disappear in the crispest night

Summoned back again

They race down the streets again

And now I can hear their names

They had come

In ancient times

One fine summer’s day

It’s all true

I can’t explain

Invasion is over now

Where the few are on the run

Here they come again

Wish I knew where I could hide

I could try to disappear in the deadly night

Wish I knew where I could hide

I could try to disappear in the alien night

Summoned back again

In the final days

In the silence of our wake

When the time will come to face towards the sun

At the shiny gates

All the flowers ain’t worth dying for

Preying to a throne on top of bones

When you’ll see

When the time will come to face

We’re only mortal men

In the silence of our wake

And you will leave

The world and all we know

Dimly ashes burn

And the sea evaporates

You will wave your magic wand

With tragic grace

The world will say goodbye in horrific flames

You will wave your magic wand

With tragic grace

The Earth will only be an empty space

One day you’ll see

When the time will come to face

This world will disappear

In the silence of our wake

And will you leave

The world that we all know

Faintest fire glows

And we evaporate

You will wave your magic wand

With tragic grace

The world will say goodbye in horrific flames

You will wave your magic wand

With tragic grace

The Earth will only be an empty space

I believed in you

No mercy and forgotten seeds

I would believe in you

Must be some sort of soul in you

Must we die

Must we fry

Misty eyed

No tears to cry

Ze lopen weer door de straten

Zo dichtbij dat ze onze pijn kunnen horen

Voorbij de wolken

Die lege plek

Een fijn bevroren gezicht

Half levend

Ik kan het niet uitleggen

Invasie lijkt nu voorbij

Waar de weinigen op de vlucht zijn

Dan slaan ze weer toe

Ze kruipen weer van hun glijbanen

Maar nu kan ik de regen niet voelen

Achter de zon

Dat perfecte gezicht

Op een mooie zomerdag

Nog in leven

Ik weet niet waarom

Het vechten is nu voorbij

Er zijn er nog een paar op de vlucht

Dan slaan ze weer toe

Ik wou dat ik wist waar ik me kon verstoppen

Ik zou kunnen proberen te verdwijnen in de scherpste nacht

Weer terug geroepen

Ze racen weer door de straten

En nu kan ik hun namen horen

Ze waren gekomen

In oude tijden

Op een mooie zomerdag

Het is allemaal waar

Ik kan het niet uitleggen

Invasie is nu voorbij

Waar de weinigen op de vlucht zijn

Hier komen ze weer

Ik wou dat ik wist waar ik me kon verstoppen

Ik zou kunnen proberen te verdwijnen in de dodelijke nacht

Ik wou dat ik wist waar ik me kon verstoppen

Ik zou kunnen proberen te verdwijnen in de buitenaardse nacht

Weer terug geroepen

In de laatste dagen

In de stilte van ons kielzog

Wanneer de tijd zal komen om naar de zon te kijken

Bij de glimmende poorten

Alle bloemen zijn het niet waard om voor te sterven

Azen op een troon bovenop botten

Wanneer je zult zien

Wanneer de tijd zal komen om onder ogen te zien

We zijn maar sterfelijke mannen

In de stilte van ons kielzog

En je gaat weg

De wereld en alles wat we weten

Vage as branden

En de zee verdampt

Je zult met je toverstaf zwaaien

Met tragische gratie

De wereld zal afscheid nemen in afschuwelijke vlammen

Je zult met je toverstaf zwaaien

Met tragische gratie

De aarde zal alleen een lege ruimte zijn

Op een dag zul je het zien

Wanneer de tijd zal komen om onder ogen te zien

Deze wereld zal verdwijnen

In de stilte van ons kielzog

En ga je weg?

De wereld die we allemaal kennen

Het zwakste vuur gloeit

En we verdampen

Je zult met je toverstaf zwaaien

Met tragische gratie

De wereld zal afscheid nemen in afschuwelijke vlammen

Je zult met je toverstaf zwaaien

Met tragische gratie

De aarde zal alleen een lege ruimte zijn

Ik geloofde in jou

Geen genade en vergeten zaden

Ik zou in je geloven

Er moet een soort van ziel in je zijn

Moeten we sterven?

Moeten we frituren?

Mistige ogen

Geen tranen om te huilen