Flüchtig - BAP

Ahm fünfte zweite 86 kohme ahn

Mit der Nommeddachsmaschien uss London

Ne blasse Engländer in der Ankunftshall en Wahn

«Dat musse sinn, das' uns’re Trommler.»

Keiner woss vum and’re övvermäßig vill;

't ess och nie furchtbar vill jewoode

Wemmer nit oppaß, steht en Sanduhr plötzlich still

Un mer ess öm sing Zick bedroore

Beim Marathonlauf wood noch nie ärsch vill jeschwaad

Su och bei uns, 't weed halt jeloofe

Mieh will mer dann nit, «funktioniere 's anjesaat

Als hätt mer Flücht'jes zo verkoofe

Flücht'je Hotelbars, flücht'je Small Talk, 'n Hääd Gigs

Das' fast schon alles, wat mir enfällt

Dobei wohr mieh drinn — typisch — denn dat saach ich jetz

Wo mir jet bei der Addition fählt

Op Chinas Bühne hann ich off ahn dich jedaach

Du blasse Engländer, du Trommler

Hätt'n dir jefalle do, hätts — gläuv ich — off jelaach

Wie mer nur laach, wemmer uss London

Ahm vijfde seconde 86 denk ik

Met de Nommeddachsmaschien USS London

Ne bleke Engelsman in de aankomsthal in waanzin

"Het moet logisch zijn, dat zijn onze drummers."

Niemand wist veel van de anderen;

Het is nooit erg slecht Jewoode

Als je niet slaagt, staat er ineens een zandloper stil

Un mer ess öm sing Zick bedroore

In de marathon is hout nooit slecht geweest

Dus hier bij ons, 't weed stop jeloofe

Dan wil Mieh niet, "laat het toch maar werken"

Alsof we waren ontsnapt

Ontsnap uit hotelbars, vlucht voor praatjes, 'n Hääd-optredens

Dat is bijna alles wat ik kan bedenken

Nou, ik ben daar - typisch - omdat ik dat nu zeg

Waar ik de toevoeging mis

Op het podium van China, ik ken je af

Jij bleke Engelsman, jij drummer

Als je dat had gedaan, was het - denk ik - uit jelaach

Hoe we lachen, wie zijn wij Londen