Abhorrence - Bane

In the deepest darkness of your eyes

Where the beautiful silence lies

Where no light has ever shinned

Where no one has ever looked inside…

Behind the peaceful presence

Covered beneath lays the essence

Of all human-like abhorrence…

The one I shall forever despise

Once shinned in my own eyes

The one that is now my enemy

Was once a part of me…

Raped by the screams of your inner voice

Still remaining unconscious of your choice

The torturing methods you deserve to feel

Would be far beyond impossible to heal…

In horrid agony, and constant pain

Still without feeling a second of shame

This time the last one laughing shall be me

Unmercifully extracting your blood until the last drop

In de diepste duisternis van je ogen

Waar de mooie stilte ligt

Waar nog nooit licht heeft geschenen

Waar nog nooit iemand naar binnen heeft gekeken...

Achter de vreedzame aanwezigheid

Hieronder ligt de essentie

Van alle menselijke afschuw...

Degene die ik voor altijd zal verachten

Eens scheen in mijn eigen ogen

Degene die nu mijn vijand is

Was ooit een deel van mij...

Verkracht door het geschreeuw van je innerlijke stem

Nog steeds onbewust van uw keuze

De martelmethoden die je verdient te voelen

Zou veel meer dan onmogelijk zijn om te genezen...

In afschuwelijke pijn en constante pijn

Nog steeds zonder een moment van schaamte te voelen

Deze keer zal ik de laatste zijn die lacht

Ongenadig je bloed zuigen tot de laatste druppel