Burdens - Balance and Composure

Don’t let, don’t let it go to your head

For now you are victorious but soon to dread

The thought of your actions with such great passion

She’s basically dead on the cold cement

And you should have seen the way my eyes burned in disbelief

And I let them heat until the flames burst on right out of me

Hard to believe

And I won’t forget about the burden buried deep inside my chest

And I can’t forget the night I destroyed both of our heads?

If I could see the hatred that was burning through your eyes

Then I would have to go alone and cast myself as a sacrifice, hit and run

Don’t deny she loved you to death, you tried to take her alive

Close enough but don’t be proud

See what happen when tomorrow come round

If I could say that love is what makes us aim to kill

Then I’d aim it toward the sky 'cause we don’t know why, or what,

can make us feel

And I won’t forget about the burden buried deep inside my chest

And I won’t forget the night I destroyed both of our heads

She, she cannot speak

Does it tear you apart at night while you sleep

And I, I really need to know

'Cause there’s a fire burning up in me and I’m about to blow

And heat, do you feel heat?

'Cause I’m creeping up the side of your bed and onto the sheets

And burn, won’t you let it burn?

You destroyed so many lives and now it’s your turn

And weep, I hope to God you weep

You can dig away at your heart but it’s far too deep

Laat het niet naar je hoofd stijgen

Voor nu ben je zegevierend, maar binnenkort te vrezen

De gedachte aan je acties met zo'n grote passie

Ze is eigenlijk dood op het koude cement

En je had moeten zien hoe mijn ogen brandden van ongeloof

En ik liet ze opwarmen tot de vlammen recht uit me barsten

Moeilijk te geloven

En ik zal de last die diep in mijn borst begraven ligt niet vergeten

En ik kan de nacht niet vergeten dat ik onze beide hoofden vernietigde?

Als ik de haat kon zien die door je ogen brandde

Dan zou ik alleen moeten gaan en mezelf als een offer moeten werpen, hit and run

Ontken niet dat ze van je hield tot de dood, je probeerde haar levend te nemen

Dicht genoeg, maar wees niet trots

Kijk wat er gebeurt als morgen langskomt

Als ik zou kunnen zeggen dat liefde is wat ons ertoe brengt te doden

Dan zou ik het naar de lucht richten, want we weten niet waarom, of wat,

kan ons laten voelen

En ik zal de last die diep in mijn borst begraven ligt niet vergeten

En ik zal de nacht niet vergeten dat ik onze beide hoofden vernietigde

Zij, zij kan niet praten

Verscheurt het je 's nachts terwijl je slaapt?

En ik, ik moet het echt weten

Want er brandt een vuur in mij en ik sta op het punt te ontploffen

En warmte, voel je je warmte?

Want ik kruip langs de zijkant van je bed en op de lakens

En branden, wil je het niet laten branden?

Je hebt zoveel levens vernietigd en nu is het jouw beurt

En huil, ik hoop tot God dat je huilt

Je kunt in je hart graven, maar het is veel te diep