Różowa kula - Bajm

Wybacz mi ojcze, unosi mnie ten prąd

Za chwilę będę daleko, daleko stąd, jak najdalej stąd

Różowa kula porwała mnie i spójrz

Nie mogę nawet Ci podać ręki, cóż inna jestem już

Powiedz mi i jak mam w to wszystko uwierzyć?

Powiedz mi i jak wierzyć?

Wybacz mi ojcze, nie mogę z Tobą być

Ten dawny spokój rozpłynął się i przyjaźni mej pękła cienka nić

Różowa kula porwała mnie i wiesz

Nic do radości mnie już nie zmusi, z mądrości swej sam się teraz

Śmiej, śmiej, śmiej…

Powiedz mi i jak mam w to wszystko uwierzyć?

Powiedz mi i jak wierzyć?

Wybacz mi ojcze być może ostatni raz

Nie pytaj o mnie przyjaciół, nie pytaj gwiazd

Powiedz mi i jak mam w to wszystko uwierzyć?

Powiedz mi i jak wierzyć?

Vergeef me, Vader, ik draag deze stroom

Over een minuut ben ik ver, ver weg, ver weg van hier

Een roze bal greep me en kijk

Ik kan je niet eens de hand schudden, nou, ik ben nu anders

Vertel het me en hoe moet ik het allemaal geloven?

Vertel me en hoe te geloven?

Vergeef me vader, ik kan niet bij je zijn

Die vroegere kalmte smolt weg, en een dunne draad van vriendschap brak

Een roze bal nam me mee, en je weet wel

Niets zal me meer tot vreugde dwingen, vanwege zijn wijsheid zal het zichzelf nu dwingen

Lach, lach, lach...

Vertel het me en hoe moet ik het allemaal geloven?

Vertel me en hoe te geloven?

Vergeef me, vader, misschien nog een laatste keer

Vraag je vrienden niet om mij, vraag het niet aan de sterren

Vertel het me en hoe moet ik het allemaal geloven?

Vertel me en hoe te geloven?