Laki Pelne Snow - Bajm

Wczoraj miałaś diament w dłoni

Dzisiaj nie masz nic

Wczoraj szept Cię rankiem budził

Dzisiaj tylko krzyk

Rosłaś jak skrzywione drzewo

Wśród normalnych drzew

Nie chcąc wiedzieć

Skąd się wziął

Twój wierny pech

Matka nigdy Cię nie kochała

Ojciec był jak głaz

Tamtej nocy

Gdy uciekłaś

Księżyc zakrył twarz

Pomyślałaś: «Samo życie

Kreśli portret mój»

To, co dotąd było trudne

Znasz jak ból

Kiedy wszystko idzie źle

Kiedy noc przytula dzień

Nie porzucaj marzeń

Zostaw chociaż je

Są gdzieś łąki pełne snów

Jest uczucie

Które nigdy Cię

Nie zrani już

Myśli biegną za daleko

Słowa burzą krew

Płyniesz niepokorną rzeką

Na niepewny brzeg

Jak powiedzieć

Tym wszystkim ludziom

Kim pragnęłaś być

Zanim serce roztopiło

Lęk i wstyd

Gisteren had je een diamant in je hand

Je hebt niets vandaag

Gisteren maakte een fluistering je wakker in de ochtend

Vandaag alleen een schreeuw

Je groeide als een kromme boom

Tussen normale bomen

niet willen weten

Waar kwam hij vandaan

Je trouwe pech

Je moeder heeft nooit van je gehouden

Vader was als een rotsblok

Die nacht

Toen je wegliep

De maan bedekte zijn gezicht

Je dacht: 'Het leven zelf'

Hij tekent mijn portret »

Wat was tot nu toe moeilijk

Je weet hoe pijn

Als alles fout gaat

Wanneer de nacht de dag omhelst

Geef je dromen niet op

Laat ze tenminste met rust

Ergens zijn er weiden vol dromen

Er is een gevoel

Dat zal je nooit leiden

Het doet geen pijn meer

Gedachten lopen te ver

De woorden strepen het bloed

Je vaart op een opstandige rivier

Op de wankele kust

Hoe zeg je

Al deze mensen

Wie je wilde zijn

Voordat het hart smolt

Angst en schaamte