Requiem for the New World - AZEDIA

I want you to come with me into eternity.

The scourge of the earth is time or past, like an alien energy from outer space

it has captured the planet, completely enveloping and devouring it.

Out of the earth it sucks a constant stream of life into itself, into existence,

exhausting, poising and destroying it in every form.

Life, in every form, cries for mercy from it;

in man for freedom from it.

Yet none can resist its irresistible pull to live and to live again.

Here is the mystery of life and existence.

Please close your eyes again.

Enter the stillness, the eternal void.

If you can find enough love or awareness in yourself, you will stay conscious

and realise as you go deeper that you have been here many times before.

But if your love is not yet sufficient to keep you awake, you will go

unconscious and when the journey through death is concluded, you will awake in

a world equivalent to the love and consciences you are.

You will be more at home than ever before in your life.

Either way you go, conscious or unconscious you still arrive at journeys end.

You will then realise that love is the most important thing in life.

And that the world of the living exists purely for the demonstration of more

love.

You will see how far it is from love.

And you will want to tell the whole world what you have discovered.

But that won’t be possible because you have to discover that and declare it and

live it while you live.

Everyone must discover the secret of love for themselves, if not before they

die then after.

No-one can be told.

This is the never-never world of living on borrowed time.

Its blatant disregard for the justice of who really owes who, and who really

owes what, creates the vicious injustice or imbalance that never stops growing

between the poor and the rich, the handicapped and the strong, the starving and

the sleek, the deprived and the privileged So appallingly ill-balanced has it

all become, that only the end of time itself, which is now approaching,

can settle the accounts.

We are here for the earth.

We are here for life.

We are here to be cosmically intelligent.

When enough of us are cosmically intelligent, we will open the earth cosmic

life and participate in that inconceivable reality.

I am here to help you.

Goodbye.

Ik wil dat je met me meegaat tot in de eeuwigheid.

De plaag van de aarde is tijd of verleden, als een buitenaardse energie uit de ruimte

het heeft de planeet veroverd, volledig omhuld en verslond.

Uit de aarde zuigt het een constante stroom van leven in zichzelf, in het bestaan,

uitputtend, in evenwicht brengend en vernietigend in elke vorm.

Het leven, in elke vorm, schreeuwt om genade;

in de mens voor vrijheid ervan.

Maar niemand kan zijn onweerstaanbare aantrekkingskracht om te leven en opnieuw te leven weerstaan.

Hier is het mysterie van leven en bestaan.

Sluit alsjeblieft je ogen weer.

Betreed de stilte, de eeuwige leegte.

Als je genoeg liefde of bewustzijn in jezelf kunt vinden, blijf je bij bewustzijn

en realiseer je naarmate je dieper gaat dat je hier al vele malen eerder bent geweest.

Maar als je liefde nog niet voldoende is om je wakker te houden, ga je

bewusteloos en wanneer de reis door de dood is beëindigd, word je wakker in

een wereld gelijk aan de liefde en het geweten dat je bent.

Je zult meer thuis zijn dan ooit tevoren in je leven.

Hoe je ook gaat, bewust of onbewust kom je nog steeds aan bij het einde van je reis.

Je zult dan beseffen dat liefde het belangrijkste in het leven is.

En dat de wereld van de levenden puur bestaat voor de demonstratie van meer

Liefde.

Je zult zien hoe ver het van liefde is.

En je zult de hele wereld willen vertellen wat je hebt ontdekt.

Maar dat zal niet mogelijk zijn omdat je dat moet ontdekken en declareren en

leef het terwijl je leeft.

Iedereen moet het geheim van liefde voor zichzelf ontdekken, zo niet voordat ze

sterf dan daarna.

Het kan niemand worden verteld.

Dit is de nooit-nooit-wereld van het leven in geleende tijd.

Zijn flagrante minachting voor de rechtvaardigheid van wie echt iets schuldig is, en wie echt?

verschuldigd is, creëert het wrede onrecht of de onbalans die nooit stopt met groeien

tussen arm en rijk, gehandicapten en sterken, hongerigen en

de slanke, de achtergestelde en de bevoorrechte Zo verschrikkelijk onevenwichtig is het

allemaal geworden, dat alleen het einde der tijden zelf, dat nu nadert,

de rekeningen kan vereffenen.

We zijn hier voor de aarde.

We zijn hier voor het leven.

We zijn hier om kosmisch intelligent te zijn.

Als genoeg van ons kosmisch intelligent zijn, zullen we de kosmische aarde openen

leven en deel te nemen aan die onvoorstelbare realiteit.

Ik ben hier om je te helpen.

Tot ziens.