Death at Will - Azarath

Oh, thou of noble-birth, thine wilt have to Wander!

The maze of nightmares

Transgenic heredity

The journey of misery

Nothing-to-do, nothing-to-hold

Wrathful demons shine forth

Deluded premonition ghosts in the form of the One

The Lord of death

Blood-drinking Father calling thou by thine deceased name

Thou hast been given to the vultures and the crows

And to the phantasms, human, beasts of prey

Stricken with fear and terror, suffer pain, sole in dread

O Thou of tormented and helpless soul

Exploited, damned, depraved

Thy sick mind art the key

The Secret formula to the lock of infinity

Thou art to penetrate thine omen thoughts

Thou codon’s clones — slaves to thine future hopes

To cheat the guards of transient prison

And thus thou dwell in a sin-like sea

Yet free of atoms of lost unity

To unlock the doors of perception

To evade, to liberate, too late!

Isn’t gods will to delude?

To cheat, to escape, too late!

O, gij van adel, de uwe zal moeten dwalen!

Het doolhof van nachtmerries

Transgene erfelijkheid

De reis van ellende

Niets te doen, niets te houden

Toornige demonen schijnen voort

Misleidende voorgevoelens in de vorm van de Ene

De Heer van de dood

Bloeddrinkende Vader die u bij uw overleden naam noemt

U bent gegeven aan de gieren en de kraaien

En voor de fantasieën, mensen, roofdieren

Getroffen door angst en verschrikking, pijn lijden, alleen in angst

O Gij van gekwelde en hulpeloze ziel

Uitgebuit, verdoemd, verdorven

Uw zieke geest is de sleutel

De geheime formule voor het slot van oneindigheid

U moet uw voortekengedachten doordringen

Gij codon's klonen — slaven van uw toekomstige hoop

Om de bewakers van de tijdelijke gevangenis te bedriegen

En zo woon je in een zonde-achtige zee

Maar toch vrij van atomen van verloren eenheid

Om de deuren van perceptie te ontgrendelen

Ontwijken, bevrijden, te laat!

Is de wil van goden niet om te misleiden?

Om vals te spelen, te ontsnappen, te laat!