Under Black Wings - Axenstar

Born into fire, rise up in hell

Hunting the storm always something to tell

Innocent child who’s damned from the start

Searching a dream away from his past

But his memory was all he could see

His life so far was a slowly fading star

Wiped out his future with anger and rage

Blamed his gods through the early years

Always a prisioner, never let free

Under black wings he will always be Born into fire, rise up with hate

Everything is known of his future fate

Punishing days and sleepless nights

To hold his nightmares off the day

But his memory was all he could see

His life so far was a slowly fading star

Wiped out his future with anger and rage

Blamed his gods through the early years

Always a prisioner, never let free

Under black wings he will always be Beyond reality of how human life could be The beast inside him grew much stronger

Forced him to grow up with rage right from the start

Would he find his dreamland deep in heart?

But his memory was all he could see

His life so far was a slowly fading star

Wiped out his future with anger and rage

Blamed his gods through the early years

Always a prisioner, never let free

Under black wings he will always be

Geboren in vuur, sta op in de hel

Jagen op de storm altijd iets te vertellen

Onschuldig kind dat vanaf het begin verdoemd is

Op zoek naar een droom weg van zijn verleden

Maar zijn geheugen was alles wat hij kon zien

Zijn leven was tot nu toe een langzaam vervagende ster

Zijn toekomst weggevaagd met woede en woede

Zijn goden de schuld gegeven door de vroege jaren

Altijd een gevangene, laat nooit los

Onder zwarte vleugels zal hij altijd in vuur geboren worden, opstaan ​​met haat

Alles is bekend over zijn toekomstige lot

Straffe dagen en slapeloze nachten

Om zijn nachtmerries van de dag af te houden

Maar zijn geheugen was alles wat hij kon zien

Zijn leven was tot nu toe een langzaam vervagende ster

Zijn toekomst weggevaagd met woede en woede

Zijn goden de schuld gegeven door de vroege jaren

Altijd een gevangene, laat nooit los

Onder zwarte vleugels zal hij altijd zijn Voorbij de realiteit van hoe het menselijk leven zou kunnen zijn Het beest in hem werd veel sterker

Dwong hem vanaf het begin met woede op te groeien

Zou hij zijn dromenland diep in zijn hart vinden?

Maar zijn geheugen was alles wat hij kon zien

Zijn leven was tot nu toe een langzaam vervagende ster

Zijn toekomst weggevaagd met woede en woede

Zijn goden de schuld gegeven door de vroege jaren

Altijd een gevangene, laat nooit los

Onder zwarte vleugels zal hij altijd zijn