Scars - Axenstar

Thousand miles away I see the light of day

A day that knows no tomorrow

Distant memories are buried in the past

They only bring me pain and sorrow

(BRIDGE)

A story not yet told

Facing a wall of silence

The scars I have inside of me never leaving me alone

Forcing me to be on my own trusting no one but myself

I’m trapped in a barren reality where nothing ever stays the same

Trusting you was my last mistake but the scars they will remain

Many years have past and the soul never last

Tearing a hole in my heart

Falling down through life I’ll never be the same

Sleeping while my mind rips apart

See myself living a lie inside a castle of treachery

The future’s wide open for me but I walk down a dead end street

Feeling the demons arise my body is numb from the unspeakable fear

But still I cannot face the real me

Duizend mijl verderop zie ik het daglicht

Een dag die geen morgen kent

Verre herinneringen zijn begraven in het verleden

Ze brengen me alleen maar pijn en verdriet

(BRUG)

Een nog niet verteld verhaal

Geconfronteerd met een muur van stilte

De littekens die ik in me heb laten me nooit alleen

Mij ​​dwingen om alleen te zijn en niemand anders vertrouwen dan mezelf

Ik zit gevangen in een kale realiteit waar niets ooit hetzelfde blijft

Je vertrouwen was mijn laatste fout, maar de littekens zullen blijven

Vele jaren zijn verstreken en de ziel houdt nooit stand

Een gat in mijn hart scheuren

Ik val door het leven en ik zal nooit meer dezelfde zijn

Slapen terwijl mijn geest uit elkaar scheurt

Zie mezelf een leugen leven in een kasteel van verraad

De toekomst ligt wijd open voor mij, maar ik loop door een doodlopende straat

Als ik de demonen voel opkomen, is mijn lichaam verdoofd van de onuitsprekelijke angst

Maar toch kan ik de echte ik niet onder ogen zien