Reise, Reise - Axel Prahl, Lambert

«Leb wohl» sagte Vater «Nun muss ich gehen»

Reise, Reise, alle Mann an Deck

«Wenn Du einmal groß bist, wirst Du’s verstehen»

Reise, Reise, alle Mann an Deck

Das Beiboot holt über und er geht an Bord

Er dreht sich nicht um, spricht kein einziges Wort

Doch ich höre sein Herz wie es schreit

Den Fluch der Ewigkeit

Mit siebzehn Knoten Fahrt über Grund

Reise, Reise, alle Mann an Deck

Fock und Besan zum Bersten so rund

Reise, Reise, alle Mann an Deck

Da reißt im Vortop das Brahmsegel ab

Und schlägt meinen Vater ins eisige Grab

Und ich höre mein Herz wie es schreit

Den Fluch der Ewigkeit

Leb wohl liebste Mutter, nun ist es so weit

Reise, Reise, alle Mann an Deck

Das Meer hat gerufen und ich bin bereit

Reise, Reise, alle Mann an Deck

Das Beiboot holt über und ich geh an Bord

Ich dreh mich nicht um, sprech kein einziges Wort

Doch ich höre ihr Herz wie es schreit

Den Fluch der Ewigkeit

"Vaarwel" zei vader "Nu moet ik gaan"

Reis, reis, alle hens aan dek

"Als je groot bent, zul je het begrijpen"

Reis, reis, alle hens aan dek

De bijboot haalt in en hij gaat aan boord

Hij draait zich niet om, zegt geen woord

Maar ik hoor zijn hart schreeuwen

De vloek van de eeuwigheid

Met een snelheid van zeventien knopen over de grond

Reis, reis, alle hens aan dek

Jib en bezaan om zo rond te barsten

Reis, reis, alle hens aan dek

Dan scheurt het vleermuiszeil eraf in de foretop

En sloeg mijn vader in het ijzige graf

En ik hoor mijn hart schreeuwen

De vloek van de eeuwigheid

Vaarwel lieve moeder, nu is het zover

Reis, reis, alle hens aan dek

De zee heeft geroepen en ik ben er klaar voor

Reis, reis, alle hens aan dek

De bijboot haalt in en ik ga aan boord

Ik draai me niet om, spreek geen woord

Maar ik hoor haar hart schreeuwen

De vloek van de eeuwigheid