Remenissions - Avenged Sevenfold

With this ink in our skin we’ve sealed our fate,

and the axe comes early

(only naturally) So what does that matter?

There’s a bed of skeletons waiting for me,

on the other side

They’re waiting for my next move (next fatal breath)

Human lives to me seem so unreal, can’t see through the fog

(nothing past a grey wall) see past the stereotype

Belief, structure built up in you.

I’ll tear you down and the one who created you

If they didn’t have One how would they act?

If we didn’t have hope how would we behave?

Would they still feel remorse

if they slaughtered innocent beings?

Or is hope the only thing that keeps you sane?

A good friend once told me you are our memory

without them we equal nothing

And all I can see is the place I wanna be Suddenly my life was so free

Leaves at my feet, blown to the ground

their echoes are reaching my ears

Nights coming fast, suns going down

But keep away from me… keep away from me

(it's hard, to keep me in this place, keep away from me)

We may have created the beginning, mentally

We may have created the beginning, physically

To the end of our human existence…

I see through you

The fear that’s in your eyes

A good friend once told me we are our memory

Without them we equal nothing

And all I can see is the place I wanna be Timeless my life was so free

Leaves at my feet, blown to the ground

their echoes are reaching my ears

Nights coming fast, suns going down — confused

I don’t know the answers but neither do you

Met deze inkt in onze huid hebben we ons lot bezegeld,

en de bijl komt vroeg

(alleen natuurlijk) Dus wat maakt dat uit?

Er wacht een bed van skeletten op me,

aan de andere kant

Ze wachten op mijn volgende zet (volgende dodelijke ademtocht)

Mensenlevens lijken me zo onwerkelijk, ik kan niet door de mist kijken

(niets voorbij een grijze muur) voorbij het stereotype kijken

Geloof, structuur in jou opgebouwd.

Ik zal je neerhalen en degene die je heeft gemaakt

Als ze er geen hadden, hoe zouden ze dan handelen?

Als we geen hoop hadden, hoe zouden we ons dan gedragen?

Zouden ze nog spijt hebben?

als ze onschuldige wezens afslachten?

Of is hoop het enige dat je gezond houdt?

Een goede vriend vertelde me ooit dat jij onze herinnering bent

zonder hen stellen we niets voor

En alles wat ik kan zien is de plek waar ik wil zijn. Plots was mijn leven zo vrij

Bladeren aan mijn voeten, op de grond geblazen

hun echo's bereiken mijn oren

De nachten komen snel, de zon gaat onder

Maar blijf uit mijn buurt... blijf uit mijn buurt

(het is moeilijk om me op deze plek te houden, blijf uit mijn buurt)

We hebben misschien mentaal het begin gemaakt

We hebben misschien het begin gemaakt, fysiek

Tot het einde van ons menselijk bestaan...

Ik zie door je heen

De angst die in je ogen zit

Een goede vriend vertelde me ooit dat wij onze herinnering zijn

Zonder hen stellen we niets voor

En alles wat ik kan zien is de plek waar ik wil zijn Tijdloos, mijn leven was zo vrij

Bladeren aan mijn voeten, op de grond geblazen

hun echo's bereiken mijn oren

De nachten komen snel, de zon gaat onder — verward

Ik weet de antwoorden niet, maar jij ook niet