T'escric - Auxili, Green Valley

Per què escric?

Serà que em bullen les entranyes

O que t’estranye al meu pis

Per què escric?

Seran les pors que m’acompanyen

Que s’esborren entre els dits…

Jo no vull drames, del que tinc ganes

És que em berenes, jo vull verbenes amb tu

I que tornes a encendre’m les venes

Perquè a penes et tinc al davant ni al damunt

Distàncies llargues que desesperen

Escric, perquè tinc fam de tu!

M’esborre les llàgrimes dels ulls

I m’alimente d’estes frases

Escribo recordando aquel verano en el que nos conocimos

Recordando la pureza de aquella amistad

Todo el mundo hablaba y criticaba por la espalda

Pero eso no nos importaba, eso nos daba igual

Recuerdo caminando por el parque de la mano

Y tumbados en la hierba para fumar

Nos contábamos la vida y nos reíamos sin pausa

Esa es la causa por la que escribo ahora en la intimidad

Pinte els llençols de records al dormir

Sue tinta a les nits

M’arreplegue les rimes que em cauen del pit

I les munte en el llit

Destil·le el verí que ja no em puc tragar

Escric en lloc d’esclatar

Perquè em sobren motius per cremar

Al teu costat altre instant

T’escric perquè em bullen les entranyes

Perquè t’estranye al meu pis

T’escric, seran les pors que m’acompanyen

Que s’esborren entre els dits

Rime les penes amb rialles

Em curen les cançons

Que no parlen de victòries

Somiadors, rodamóns, trobadors

Col·leccionistes de tresors

Rime caderes amb esperes

Rime per canviar-ho tot

I no deixar d’estimar-te, paraules enllace

Per viatjar fins a tu, per tornar a trobar-te

Desde que te fuiste me asomo a la venta

Y busco tu reflejo en el cristal

E intento encontrar esa luz

Que apagaste al marchar y no estas

Desde que te fuiste no puedo volar

Las palabras no me salen

Y todos los sabores me saben a na

Me faltan tus colores en las sabanas

Pinte els llençols de records al dormir

Sue tinta a les nits

M’arreplegue les rimes que em cauen del pit

I les munte en el llit

Destil·le el verí que ja no em puc tragar

Escric en lloc de esclatar

Perquè em sobren motius per cremar

Al teu costat altre instant

T’escric perquè em bullen les entranyes

Perquè t’estranye al meu pis

T’escric, seran les pors que m’acompanyen

Que s’esborren entre els dits

Waarom schrijf ik?

Zal mijn darm koken?

Of mis je mijn appartement?

Waarom schrijf ik?

Het zullen de angsten zijn die mij vergezellen

Tussen de vingers vegen...

Ik wil geen drama's, waar ik naar verlang

Ik heb alleen snacks, ik wil met je praten

En dat je mijn aderen weer aansteekt

Omdat ik amper voor of boven je kan staan

Wanhopige lange afstanden

Ik schrijf omdat ik honger naar je heb!

Ik veeg de tranen uit mijn ogen

En ik voed me met die zinnen

Ik schrijf me herinnerend aan die zomer dat we elkaar ontmoetten

Herinnerend aan de puurheid van die vriendschap

Iedereen praatte en bekritiseerde van achteren

Maar het kon ons niet schelen, het kon ons niet schelen

Ik herinner me dat ik hand in hand door het park liep

En liggend op het gras om te roken

We vertelden elkaar ons leven en lachten non-stop

Daarom schrijf ik nu privé

Verf souvenirvellen voor het slapengaan

Sue inkt 's nachts

Ik pak de rijmpjes op die uit mijn borst vallen

En monteer ze op het bed

Distilleer het gif dat ik niet meer kan slikken

Ik schrijf in plaats van te exploderen

Omdat ik te veel redenen heb om te branden

Nog even naast je

Ik schrijf je omdat mijn buik kookt

Omdat ik je mis op mijn vloer

Ik schrijf je, het zullen de angsten zijn die me vergezellen

Die tussen de vingers worden gewist

Rijm de pijn met lachen

Ik ben genezen van liedjes

Dat ze het niet over overwinningen hebben

Dromers, zwervers, troubadours

Schatverzamelaars

Rijm heupen met wachten

Rijm om alles te veranderen

En stop niet van jezelf te houden, koppelwoorden

Om naar jou te reizen, om je weer te ontmoeten

Ik verkoop het sinds je wegging

En ik zoek je weerspiegeling in het glas

En ik probeer dat licht te vinden

Dat je uitgeschakeld was toen je wegging en dat ben je niet

Ik kan niet vliegen sinds je weg bent

De woorden komen er niet uit voor mij

En alle smaken kennen mij

Ik mis je kleuren in de lakens

Verf souvenirvellen voor het slapengaan

Sue inkt 's nachts

Ik pak de rijmpjes op die uit mijn borst vallen

En monteer ze op het bed

Distilleer het gif dat ik niet meer kan slikken

Ik schrijf in plaats van te exploderen

Omdat ik te veel redenen heb om te branden

Nog even naast je

Ik schrijf je omdat mijn buik kookt

Omdat ik je mis op mijn vloer

Ik schrijf je, het zullen de angsten zijn die me vergezellen

Die tussen de vingers worden gewist