The Silhouette - Autumn Lies Empty

Please don’t give me another reason not to sleep at night.

'Cause I don’t have the kind of time to try and keep you off my mind.

It seems like you’re always the last drop in the bottle;

a missing, blank-faced silhouette.

It’s all that I can do to quit.

I’ll carve your name into my skin.

I’ll carve your name into my skin, because it’s all that you have left to give.

I’ll take the life you left behind.

I can see that we’ve run out of time.

We’re just strangers that know each other very well.

I’ll never make it on my own, but I can’t stay inside this home now.

I’ll never get back what I’ve lost.

It’s all you have to give.

I see the lies under the skin,

but you will never take what I hold within.

Goodbye for the last time.

You cannot break my mind.

I’ll carve your name into my skin, because it’s all that you have left to give.

I’ll take the life you left behind.

I can see that we’ve run out of time.

Why is this home only filled with broken bones?

A graveyard for the life I left and the scars I’ve kept.

Give me a sign for my own sake, please.

Can you hear me or are you just sleeping?

Why is it so hard for me to close my eyes when I go to sleep?

Geef me alsjeblieft geen andere reden om 's nachts niet te slapen.

Omdat ik niet het soort tijd heb om te proberen je uit mijn gedachten te houden.

Het lijkt alsof je altijd de laatste druppel in de fles bent;

een ontbrekend silhouet met een leeg gezicht.

Het is alles wat ik kan doen om te stoppen.

Ik zal je naam in mijn huid kerven.

Ik zal je naam in mijn huid kerven, want dat is alles wat je nog te geven hebt.

Ik neem het leven dat je achterliet.

Ik zie dat we geen tijd meer hebben.

We zijn gewoon vreemden die elkaar heel goed kennen.

Ik red het nooit alleen, maar ik kan nu niet in dit huis blijven.

Ik krijg nooit meer terug wat ik ben kwijtgeraakt.

Het is alles wat je hoeft te geven.

Ik zie de leugens onder de huid,

maar je zult nooit nemen wat ik in me heb.

Tot ziens voor de laatste keer.

Je kunt mijn gedachten niet breken.

Ik zal je naam in mijn huid kerven, want dat is alles wat je nog te geven hebt.

Ik neem het leven dat je achterliet.

Ik zie dat we geen tijd meer hebben.

Waarom is dit huis alleen gevuld met gebroken botten?

Een kerkhof voor het leven dat ik heb achtergelaten en de littekens die ik heb bewaard.

Geef me alsjeblieft een teken voor mezelf.

Kun je me horen of slaap je gewoon?

Waarom is het zo moeilijk voor mij om mijn ogen te sluiten als ik ga slapen?