The Tomb Within - Autopsy

You’re dying inside

Every heartbeat closer to the last

Immortality, a fallacy

A perverted pipe dream of the past

The tomb, it needs

It’s hunger, an unforgiving force

Your blown mind reels in torture

True doom locked on it’s course

Your blood it flows in torment

A testament to weakness

Your death-day clock is ticking

You’ll surrender to your creatures

The tomb, it needs

It’s hunger, an unforgiving force

Your blown mind reels in torture

True doom locked on it’s course

Your graveyard eyes unseeing

Your mind drowns in the crypt

Construction of the perfect beast

Your senses have been stripped

Look over your shoulder

Damnation’s waiting there

Your run slows to a crawl

The casket calls to your despair

Abyssal hopelessness

Down on bloody knees

There’s madness in your soul

A swarming of disease

Cemetery visions

Eyes peeled red and open

Curled up in a coffin

Mind and soul are broken

The tomb, it needs

It’s hunger, an unforgiving force

Your blown mind reels in torture

True doom locked on it’s course

Merging with the void

While uncloaked by total doom

Feel the reaper’s breath

As you slip inside the tomb

Wake up dead and mourning

With a knife tight in your fist

Thank the blood red skies

For with death you have been kissed

Je gaat dood van binnen

Elke hartslag dichter bij de laatste

Onsterfelijkheid, een drogreden

Een perverse utopie uit het verleden

Het graf, het moet

Het is honger, een meedogenloze kracht

Je verbijsterde geest wordt gekweld

Ware onheil vergrendeld op zijn koers

Je bloed het stroomt in kwelling

Een getuigenis van zwakte

Je doodsklok tikt

Je geeft je over aan je wezens

Het graf, het moet

Het is honger, een meedogenloze kracht

Je verbijsterde geest wordt gekweld

Ware onheil vergrendeld op zijn koers

Je kerkhof ogen ongezien

Je geest verdrinkt in de crypte

Constructie van het perfecte beest

Je zintuigen zijn gestript

Kijk over je schouder

Verdomme wacht daar

Je hardloopsessie vertraagt ​​tot kruipen

De kist roept tot je wanhoop

Abyssale hopeloosheid

Op verdomde knieën

Er is waanzin in je ziel

Een zwerm van ziekte

Begraafplaats visioenen

Ogen gepeld rood en open

Opgerold in een doodskist

Geest en ziel zijn gebroken

Het graf, het moet

Het is honger, een meedogenloze kracht

Je verbijsterde geest wordt gekweld

Ware onheil vergrendeld op zijn koers

Samensmelten met de leegte

Terwijl onthuld door totale onheil

Voel de adem van de maaier

Terwijl je het graf in glijdt

Dood en rouwend wakker worden

Met een mes stevig in je vuist

Dank de bloedrode luchten

Want met de dood ben je gekust