Terrene - Auras

Unexpected wavelengths

Pulsating through my glass window

Vision unclear

I’ve lost the signal

Of my own clouded perception

I cannot harness these foreign senses

Watching the glass shatter upon itself

I’ve dwelled upon thin ideals

It’s casting a shadow upon my innocence

To hold it above us

There’s a great pull (great pull)

Levelling our weakened belief to the ground

So are we able to sustain this form

That’s crushing our design?

Built by undeveloped code

I feel my breaks starting to malfunction

Within my intellect

I had to gasp for air

As the pressure crushes my shoulders

It then pulls me down to zero (zero)

I see my vantage point

Ever changing

Through the flux of seasons

The lucid truth would have sufficed

As my mind bled its hollow thoughts

It opened my eyes

As it overflowed from my consciousness

I am now struggling to breathe

Break through the sky that has sheltered me

And bring me onward

Move towards the storm

Where the force acts to enlighten our minds

Move on, for there is more to endure

We exist in a complex reign of systems

But refuse to let it define us

We were built to rebuild ourselves

To evolve

I’ve dwelled upon thin ideals

It cast a shadow upon my innocence

To hold it above us

I will no longer descend to the ground

Onverwachte golflengten

Pulserend door mijn glazen raam

Visie onduidelijk

Ik ben het signaal kwijt

Van mijn eigen vertroebelde perceptie

Ik kan deze vreemde zintuigen niet gebruiken

Kijken naar het glas dat op zichzelf breekt

Ik heb stilgestaan ​​bij dunne idealen

Het werpt een schaduw op mijn onschuld

Om het boven ons te houden

Er is een grote aantrekkingskracht (grote aantrekkingskracht)

Ons verzwakte geloof met de grond gelijk maken

Dus kunnen we deze vorm behouden?

Dat verplettert ons ontwerp?

Gebouwd door onontwikkelde code

Ik voel dat mijn pauzes beginnen te werken

Binnen mijn intellect

Ik moest naar adem happen

Terwijl de druk mijn schouders verplettert

Het trekt me vervolgens naar nul (nul)

Ik zie mijn uitkijkpunt

Altijd veranderend

Door de flux van seizoenen

De lucide waarheid zou voldoende zijn geweest

Terwijl mijn geest zijn holle gedachten liet bloeden

Het opende mijn ogen

Terwijl het uit mijn bewustzijn stroomde

Ik heb nu moeite om te ademen

Breek door de lucht die mij beschut heeft

En breng me verder

Beweeg richting de storm

Waar de kracht werkt om onze geest te verlichten

Ga verder, want er is meer te verduren

We bestaan ​​in een complexe regering van systemen

Maar weiger het ons te laten definiëren

We zijn gebouwd om onszelf opnieuw op te bouwen

Evolueren

Ik heb stilgestaan ​​bij dunne idealen

Het wierp een schaduw op mijn onschuld

Om het boven ons te houden

Ik daal niet langer af naar de grond