Gottes Tod - Atrocity

Schmerz verbreitet sich in meinem Kopf

Ganz aufgequollen mein Augenlicht zersetzt

Das Herz verbrennt I’m weiben Nichts —

Und doch es wird —

Mein Kerper ist in Stein gehauen —

I’m tiefen Sog der Ewigkeit

Dab Zeit vergeht ist mir entgangen

Und doch es wird — es wird schon wieder weitergeh’n

Gott ist tot!

Eingesperrt I’m Wald des Wahns

Dunkles Sein gesoht in meiner Hand —

Verstauchtes Denken in meinem Schodel —

Und doch es wird —

Mein Geist zerfleischt das Tageslicht —

Die Feuersglut in meinem Hals erlischt

Ganz ohne Halt mein Fleisch zerfollt

Und doch es wird — es wird schon wieder weitergeh’n

Gott ist tot!

Mein Gehirn zum Kerker wird

Ein kleiner Stich hat mich gelohmt

Der Schrei in mir unherbar schmeigt —

Und doch es wird…

Mein Seelenhauch der Blitz verschlingt

Mein subes Blut verfault I’m Sand

Mein Sinn zum Leben in Raum und Zeit —

Und doch es wird — es wird schon wieder weitergeh’n

Gott ist tot!

Der Schlund der blinden Worte

Hat mir einmal gutgetan…

Pijn verspreidt zich in mijn hoofd

Allemaal opgezwollen mijn gezichtsvermogen ontbonden

Het hart brandt in de vrouw niets -

En toch zal het -

Mijn lichaam is in steen gehouwen -

Ik ben de diepe aantrekkingskracht van de eeuwigheid

Ik heb gemist dat de tijd verstrijkt

En toch zal het - het zal weer doorgaan

God is dood!

Opgesloten in het woud van waanzin

Donker gezien in mijn hand -

Verstuikt denken in mijn schodel -

En toch zal het -

Mijn geest verscheurt het daglicht -

De sintels van vuur in mijn keel gaan uit

Mijn vlees brokkelt af zonder te stoppen

En toch zal het - het zal weer doorgaan

God is dood!

Mijn brein wordt een kerker

Ik kreeg een klein steekje

De schreeuw in mij streelt oncontroleerbaar -

En toch zal het...

De bliksem verslindt de adem van mijn ziel

Mijn zoete bloed is aan het rotten in het zand

Mijn gevoel van leven in ruimte en tijd -

En toch zal het - het zal weer doorgaan

God is dood!

De muil van blinde woorden

Heeft me een keer goed gedaan...