Refugees - Atlas Genius

Roads of gold are forever dulled

Taking stock of what you lost

And what you want to take

Roads of time will be straight again

If we stop, we can see ahead

The mountains desecrate

So as we caught ourselves astray

We’re floating on our own

Hoping to reach tomorrow

These ghosts of ours, we sent away

Like refugees, nowhere to stay

A carousel of fallen days

Like refugees, nowhere to stay

Tried to cross at the quiet edge

Fell asleep at the shallow end

The hours turn to grey

I want to feel like you meant it

I want to think that we held it all

As the fever starts to take

So as we caught ourselves astray

We’re floating on our own

Hoping to reach tomorrow

These ghosts of ours, we sent away

Like refugees, nowhere to stay

A carousel of fallen days

Like refugees, nowhere to stay

I put my thoughts through a metal sift

To separate my truth as illusion

And what I find, I will forgive

'Cause there aren’t really any solutions

You said you felt so alive right at the summer’s edge

This moment never resolves 'cause

There is no end

These ghosts of ours, we sent away

Like refugees, nowhere to stay

A carousel of fallen days

Like refugees, nowhere to stay

This road is unknown

We let go of these ghosts

This road is unknown

We let go of these ghosts

This road is unknown

We let go of these ghosts

This road is unknown

We let go of these ghosts

Wegen van goud zijn voor altijd saai

De balans opmaken van wat je bent kwijtgeraakt

En wat je wilt meenemen?

Wegen van de tijd zullen weer recht zijn

Als we stoppen, kunnen we vooruit kijken

De bergen ontheiligen

Dus toen we onszelf op een dwaalspoor betrapten

We drijven alleen

In de hoop morgen te bereiken

Deze geesten van ons hebben we weggestuurd

Net als vluchtelingen, nergens om te verblijven

Een carrousel van gevallen dagen

Net als vluchtelingen, nergens om te verblijven

Probeerde over te steken aan de rustige rand

In slaap gevallen aan het ondiepe gedeelte

De uren worden grijs

Ik wil het gevoel hebben dat je het meende

Ik wil denken dat we alles hebben bewaard

Naarmate de koorts begint te stijgen

Dus toen we onszelf op een dwaalspoor betrapten

We drijven alleen

In de hoop morgen te bereiken

Deze geesten van ons hebben we weggestuurd

Net als vluchtelingen, nergens om te verblijven

Een carrousel van gevallen dagen

Net als vluchtelingen, nergens om te verblijven

Ik stop mijn gedachten door een metalen zeef

Om mijn waarheid als een illusie te onderscheiden

En wat ik vind, zal ik vergeven

Omdat er niet echt oplossingen zijn

Je zei dat je je zo levend voelde aan de rand van de zomer

Dit moment lost nooit op want

Er is geen einde

Deze geesten van ons hebben we weggestuurd

Net als vluchtelingen, nergens om te verblijven

Een carrousel van gevallen dagen

Net als vluchtelingen, nergens om te verblijven

Deze weg is onbekend

We laten deze geesten los

Deze weg is onbekend

We laten deze geesten los

Deze weg is onbekend

We laten deze geesten los

Deze weg is onbekend

We laten deze geesten los