Astimelusa - ATARAXIA

Ti prego, metti la tunica bianchissima e vieni a me Davanti: intorno a te vola desiderio d’amore.

Astimelusa nulla mi risponde, ma con la sua corona

Pare pare un germoglio d’oro, una morbida piuma

Ti porgo questa corona d’elicriso, mirti, rose,

Tenere fronde, alloro e una collana d’oro

Ti prego, metti la tunica bianchissima e vieni a me Davanti, tra viole, pomi e alcioni dalle lunghe ali

Astimelusa nulla mi risponde e guarda tra ciglia

Azzurre con quegli occhi struggenti, occhilucente

Pare una stella figlia del cielo e della chiara luna,

Ti crebbro fra petali di rosa ed alghe porporine

Ti prego, metti la tunica bianchissima e vieni a me Davanti, a fior dell’onda, cangiante come il mare

Astimelusa nulla mi risponde, screziati manti e veli

E fibbie ella si scioglie e non ha tremiti

Ho parlato in sogno a te Afrodite, piena splendeva

La luna, ora l’amata cetra tocco e canto amore.

Alclane, Ibico, Saffo, Anacreonte.

Trek alsjeblieft je witte tuniek aan en kom naar me toe Voor je neus vliegt het verlangen naar liefde om je heen.

Astimelusa antwoordt me niets, maar met haar kroon

Het ziet eruit als een gouden scheut, een zachte veer

Ik bied je deze kroon van helichrysum, mirten, rozen,

Houd bladeren, laurier en een gouden ketting vast

Trek alsjeblieft je zeer witte tuniek aan en kom naar me toe voor je, tussen viooltjes, appels en halcyons met lange vleugels

Astimelusa, ze antwoordt niets en kijkt door haar wimpers

Blauw met die hartverscheurende ogen, stralende ogen

Het ziet eruit als een ster geboren uit de lucht en de heldere maan,

Ik crebbro tussen rozenblaadjes en paarse algen

Trek alsjeblieft je witte tuniek aan en kom naar me toe.Voor de golf, zo iriserend als de zee

Astimelusa antwoordt me niets, gevlekte mantels en sluiers

En gespen smelt ze en beeft niet

Ik sprak met Aphrodite in een droom, vol straalde ze

De maan, nu mijn geliefde citer die ik aanraak en liefde zing.

Alclane, Ibycus, Sappho, Anacreon.