Horus Rises - At The Throne Of Judgment

Rise.

A sentence given, to the afflicted living,

It’s where the darkness allows me to overthrow any King of the kind,

(Chorus)

And for this I sought the choir to sing aligned.

My wrath becomes mine and the signs we summon (the enigmatic music still plays).

Sit in the blistering throne, and take it in.

This has gone way past the ideals of sin,

As I perform reprisal making it an eternal war.

Betrayed.

Blood is running down my arms;

The same arms I used to vanquish her dreams

(Vanquishing dreams is just and comforting).

«I am not ready to kill to save myself from regret,»

I claimed until I was betrayed.

(Chorus)

Down the sacred chambers the embers roar.

Regret pours into the inner cavity of my core, and I soar.

I take flight.

From below I see the blazing throne;

from below I hear the tortured soul.

The Curse of the Millennia awaits me.

Why can’t I breathe?

It’s pounding on my confines.

A mallet placed in a roaring god’s hands

(Pummeling the ground, and pummeling my face).

Seismic waves obliterate my skull blasting my soul with a wretched sound.

No longer found by this I’ll fate, a mark embraced by the Hordes,

I’m birthed into this world.

I’ve come to murder my Lord

Opstaan.

Een zin gegeven, aan de gekwelde levenden,

Het is waar de duisternis me in staat stelt om elke soort koning omver te werpen,

(Refrein)

En hiervoor heb ik het koor gevraagd om uitgelijnd te zingen.

Mijn woede wordt de mijne en de tekens die we oproepen (de raadselachtige muziek speelt nog steeds).

Ga op de zinderende troon zitten en neem hem in je op.

Dit is ver voorbij de idealen van de zonde gegaan,

Terwijl ik represailles voer, wordt het een eeuwige oorlog.

Bedrogen.

Er loopt bloed over mijn armen;

Dezelfde armen die ik gebruikte om haar dromen te overwinnen

(Het overwinnen van dromen is rechtvaardig en geruststellend).

«Ik ben niet klaar om te doden om mezelf te behoeden voor spijt»

Ik beweerde totdat ik werd verraden.

(Refrein)

In de heilige kamers brullen de sintels.

Spijt stroomt in de binnenholte van mijn kern en ik zweef.

Ik vlieg.

Van beneden zie ik de brandende troon;

van beneden hoor ik de gekwelde ziel.

De vloek van de millennia wacht op me.

Waarom kan ik niet ademen?

Het beukt op mijn grenzen.

Een hamer in de handen van een brullende god

(De grond beuken en mijn gezicht beuken).

Seismische golven vernietigen mijn schedel en beschieten mijn ziel met een ellendig geluid.

Niet langer gevonden door dit zal ik het lot, een teken omarmd door de Hordes,

Ik ben in deze wereld geboren.

Ik ben gekomen om mijn Heer te vermoorden