Through Gardens of Grief - At the Gates

A spark being trampled to ashes

And spread by the winds of time

This garden is a silent one

Nothing moves but thoughts

The thoughts of those in silent memory

This they know, this they understand

There is darkness everywhere, outside

Morningstar forever set in zenith

Uriel ruler of worlds

Saraquel set over spirits

The repulsive truth of this dark domain

The answer echos throughout infinity

There are so many of us here

And we are all so lonely

We are among millions and still alone

We are in hell, and yet so cold

Gardens of grief

There’s no god to punish us, and yet we suffer

Throughout so many lifetimes in this garden i have dwelt

Een vonk die tot as wordt vertrapt

En verspreid door de wind van de tijd

Deze tuin is een stille

Niets beweegt behalve gedachten

De gedachten van degenen in de stille herinnering

Dit weten ze, dit begrijpen ze

Het is overal donker, buiten

Morningstar staat voor altijd in zenit

Uriel heerser van werelden

Saraquel zette sterke drank op

De weerzinwekkende waarheid van dit duistere domein

Het antwoord weergalmt tot in het oneindige

We zijn met zo velen hier

En we zijn allemaal zo eenzaam

We behoren tot miljoenen en nog steeds alleen

We zijn in de hel en toch zo koud

Tuinen van verdriet

Er is geen god om ons te straffen, en toch lijden we

Gedurende zoveel levens in deze tuin heb ik gewoond