Transatlantic Foe - At The Drive-In

pet sounds filling pet peeve void’s

black and white tv with the sound turned down

is it mono or stereo?

lending aneurysm satisfaction in the

fruitless gaze of your mona lisa lazy smile

trick ourselves in portable stanzas

black russian throated on this

guillotine cancer

how steep we are

but there’s just no telling

just no telling

savion is under heel clicking

morse code through movie stills again

the sky had blackened with carrion birds

pinstriped suits and cigarettes tapped danced

through the tepid burlesque

their mouths were parched with excess thirst

bridge and chorus candy curse

still they snag through the strepthroat verse

pet sounds filling pet peeve voids

black and white tv with the sound turned down

like breathing blood through lungs of czar’s child

if i had a dollar for every plot that you made

in this bed of nails you make

how steep

how steep we are

huisdierengeluiden vullen de leegte van huisdieren

zwart-wit tv met het geluid zachter

is het mono of stereo?

aneurysma tevredenheid lenen in de

vruchteloze blik van je mona lisa luie glimlach

onszelf voor de gek houden in draagbare strofen

zwarte russische keel hierop

guillotine kanker

hoe steil we zijn

maar het is gewoon niet te vertellen

gewoon niet vertellen

savion klikt onder de hiel

morsecode weer door filmbeelden

de lucht was zwart van de aasvogels

krijtstreep pakken en sigaretten getapt gedanst

door de lauwe burlesque

hun monden waren uitgedroogd van overmatige dorst

brug en refrein snoep vloek

toch blijven ze door het strepthroat-vers haken

huisdierengeluiden vullen de leemtes van huisdieren

zwart-wit tv met het geluid zachter

zoals het ademen van bloed door de longen van het kind van de tsaar

als ik een dollar had voor elk complot dat je maakte

in dit spijkerbed dat je maakt

hoe steil

hoe steil we zijn