Mental State - Assailant

We face each day with a numbness

We stand in lines waiting for our turn

As the counter ticks for our doom

Into the hate I’ll walk, uncontrollable and untamed

Loosing myself in the dark, restless and chained

So I wait to die.

to bury the burden, to hide it six feet deep

Never to hear the voices screaming

To drown them in my lake of conciousness

The time has come to stab my eyes

Sweet whispers into my ears feels so cold, so cold

Our strife, they keep our mental state on hold

Playing our parts as we stay in role

Don’t cross the line, don’t fall for its seduction

Invisible knives are slicing our world in two

Chaos and madness rules

So I wait to die.

to bury the burden, to hide it six feet deep

Never to hear the voices screaming

To drown them in my lake of conciousness

The time has come to stab my eyes

Sweet whispers into my ears feels so cold, so cold

Our strife, they keep our mental state on hold

Playing our parts as we stay in role

Years go by without a hint or the slightest warning

We’ve been left here too long, in the eye of the storm

Our strife, they keep our mental state on hold

Playing our parts as we stay in role

They keep our mental state on hold

We’re playing our parts as we loose our souls

We zien elke dag met een gevoelloosheid tegemoet

We staan ​​in de rij te wachten op onze beurt

Terwijl de teller tikt voor onze ondergang

In de haat zal ik lopen, oncontroleerbaar en ongetemd

Mezelf verliezen in het donker, rusteloos en geketend

Dus ik wacht om te sterven.

om de last te begraven, om het zes voet diep te verbergen

Nooit meer de stemmen horen schreeuwen

Om ze te verdrinken in mijn meer van bewustzijn

Het is tijd om in mijn ogen te steken

Zoet gefluister in mijn oren voelt zo koud, zo koud

Onze strijd, ze houden onze mentale toestand in de wacht

Onze rollen spelen terwijl we in onze rol blijven

Overschrijd de grens niet, val niet voor zijn verleiding

Onzichtbare messen snijden onze wereld in twee

Chaos en waanzin regels

Dus ik wacht om te sterven.

om de last te begraven, om het zes voet diep te verbergen

Nooit meer de stemmen horen schreeuwen

Om ze te verdrinken in mijn meer van bewustzijn

Het is tijd om in mijn ogen te steken

Zoet gefluister in mijn oren voelt zo koud, zo koud

Onze strijd, ze houden onze mentale toestand in de wacht

Onze rollen spelen terwijl we in onze rol blijven

Jaren gaan voorbij zonder een hint of de minste waarschuwing

We zijn hier te lang gelaten, in het oog van de storm

Onze strijd, ze houden onze mentale toestand in de wacht

Onze rollen spelen terwijl we in onze rol blijven

Ze houden onze mentale toestand in de wacht

We spelen onze rollen terwijl we onze ziel verliezen