Summers End - Ashes You Leave

Is this human nature

Are we designed this way

To be unhappy, so uncertain

To live in fear every day

Yet in the affairs of the heart we dwell naïve

So childishly gullible and willing to forgive

And when we’re left with nothing but the choking pain

We hope it will be washed away by the autumn rain

If I could only

Find a reason to carry on

Not to remain lonely

When the burden inside weights a ton

Than I could only

Give this wretched life a try

Deny only

If you think this is a lie

You still linger and brood over your misery

But the only emotion you inspire is sympathy

So play me a mellow tune

Give me a darker rhyme

Let’s make this a sad one

This is a lovelorn time

Summers end…

We were nothing but actors

In this nightmare play

The trees are removing their cloaks

The autumn is here to stay

Summers end…

Is dit de menselijke natuur?

Zijn we op deze manier ontworpen?

Ongelukkig zijn, zo onzeker

Om elke dag in angst te leven

Maar in de zaken van het hart blijven we naïef

Zo kinderachtig goedgelovig en bereid om te vergeven

En als we niets anders overhouden dan de verstikkende pijn

We hopen dat het zal worden weggespoeld door de herfstregen

Kon ik maar

Een reden vinden om door te gaan

Niet om eenzaam te blijven

Wanneer de last binnenin een ton weegt

Dan kon ik alleen

Probeer dit ellendige leven eens

Alleen weigeren

Als je denkt dat dit een leugen is

Je blijft hangen en piekert over je ellende

Maar de enige emotie die je oproept, is sympathie

Dus speel een zacht deuntje voor me

Geef me een donkerder rijm

Laten we er een trieste van maken

Dit is een verliefde tijd

De zomers eindigen…

We waren niets anders dan acteurs

In dit nachtmerriespel

De bomen doen hun mantels uit

De herfst is hier om te blijven

De zomers eindigen…