Eternal Separation, Pt. 1 - Ashbringer

We played with death as a concept

The ice gave way and drowned us both

Here we are, in the place we will always return to

Staring death in the face with a mocking expression

Did we ever feel alive?

Did we find what we sought?

Did we know what we were looking for?

We exist in stasis

You are my reflection

You’re everything I hate about myself

And you are always with me

We never felt alive

We found nothing

But an endless abyss of discontentment

I followed you onto a frozen lake

Where the ice is thinnest

And we fell through

I long for separation

For freedom from myself

I want to be healed

But these wounds are sentimental

We speelden met de dood als concept

Het ijs begaf het en verdronk ons ​​allebei

Hier zijn we, op de plek waar we altijd zullen terugkeren

De dood in het gezicht staren met een spottende uitdrukking

Hebben we ons ooit levend gevoeld?

Hebben we gevonden wat we zochten?

Wisten we waar we naar op zoek waren?

We bestaan ​​in stase

Jij bent mijn reflectie

Jij bent alles wat ik aan mezelf haat

En je bent altijd bij me

We voelden ons nooit levend

We hebben niets gevonden

Maar een eindeloze afgrond van ontevredenheid

Ik volgde je naar een bevroren meer

Waar het ijs het dunst is

En we zijn erdoor geraakt

Ik verlang naar scheiding

Voor vrijheid van mezelf

Ik wil genezen worden

Maar deze wonden zijn sentimenteel