Thermal - Arve Henriksen

Morning, you lay sleeping

Your small body clinging tightly to mine

With frightening dependency

Life defining, impossible to betray

And with that…

The mattress rose

Set adrift on the burgeoning emotional tide

Colliding with the once stationary objects

Of an uninhabited life

What had been concealed

Was exhaled from god knows where

Colour-drained, unsalvageable

Shape shifting

And, with function relinquished

Resigned from service

Two blue sleeping bags

Nudged against one another

Bearing the once warm imprint of our bodies

The sun-baked stone garden

Retracted its promise

It was cold in that place of perpetual summer

If you were afraid you didn’t show it

You who were born bearing the face

Of irrepressible grief

So as not to disappoint you

I lay motionless

Rapt by the rise and stall of your breathing

Your fingertips and thighs

Quietly affirming my place at your side

Morgen, je lag te slapen

Je kleine lichaam klampt zich stevig vast aan het mijne

Met angstaanjagende afhankelijkheid

Levensbepalend, onmogelijk te verraden

En met dat…

De matras roos

Op drift raken op het ontluikende emotionele tij

Botsen met de eens stationaire objecten

Van een onbewoond leven

Wat was er verborgen?

Werd uitgeademd van god weet waar?

In kleur gedraineerd, niet meer te redden

Vormverschuiving

En, met functie opgegeven

Uit dienst genomen

Twee blauwe slaapzakken

Tegen elkaar gestoten

Met de ooit warme afdruk van ons lichaam

De zonovergoten stenen tuin

Zijn belofte ingetrokken

Het was koud in die plaats van eeuwige zomer

Als je bang was dat je het niet liet zien

Jij die geboren bent met het gezicht

Van onbedwingbaar verdriet

Om je niet teleur te stellen

Ik lag roerloos

Betoverd door het opkomen en afslaan van je ademhaling

Je vingertoppen en dijen

Rustig bevestigend mijn plaats aan uw zijde