Грехи - Артур Тринёв

Делай так и уже не смотри, как мы станем чужими людьми.

Память, словно пыль с полок сотри, пока я все мелькаю вдали.

Единицы или нули, разобрали двоичную мы

И решить за нее бы могли как найти нам начало пути.

Чтобы вновь нам себя обрести…

Припев:

Не веришь ты в мои стихи, я не пытаюсь доказать.

И принял все свои грехи, мне нечего тебе сказать.

Не веришь ты в мои стихи, я не пытаюсь доказать.

И принял все свои грехи, мне нечего тебе сказать.

Второй Куплет: Артур Тринёв

С темнотой вдруг пришла пустота, беспокоив безумные мысли.

Я любить тебя буду всегда, хотя в этом уже нет и смысла.

Так устал я бродить по ночам, среди темных, пустынных окон.

Как мне хочется рядом с тобой под дождем этим вместе промокнуть.

Припев:

Не веришь ты в мои стихи, я не пытаюсь доказать.

И принял все свои грехи, мне нечего тебе сказать.

Не веришь ты в мои стихи, я не пытаюсь доказать.

И принял все свои грехи, мне нечего тебе сказать.

Мне нечего тебе сказать…

Мне нечего тебе сказать…

Doe dit en kijk niet hoe we vreemden worden.

Geheugen, als stof van de planken, terwijl ik in de verte flikker.

Enen of nullen, we hebben het binaire bestand geparseerd

En zij konden voor haar beslissen hoe ze het begin van het pad voor ons konden vinden.

Om onszelf te herontdekken...

Refrein:

Je gelooft niet in mijn poëzie, ik probeer het niet te bewijzen.

En accepteerde al mijn zonden, ik heb je niets te zeggen.

Je gelooft niet in mijn poëzie, ik probeer het niet te bewijzen.

En accepteerde al mijn zonden, ik heb je niets te zeggen.

Tweede vers: Arthur Trinev

Met duisternis kwam plotseling leegte, verontrustende krankzinnige gedachten.

Ik zal altijd van je houden, hoewel dit geen zin meer heeft.

Ik was het zo zat om 's nachts tussen de donkere, verlaten ramen te dwalen.

Wat wil ik samen met jou nat worden in de regen.

Refrein:

Je gelooft niet in mijn poëzie, ik probeer het niet te bewijzen.

En accepteerde al mijn zonden, ik heb je niets te zeggen.

Je gelooft niet in mijn poëzie, ik probeer het niet te bewijzen.

En accepteerde al mijn zonden, ik heb je niets te zeggen.

Ik heb je niets te vertellen...

Ik heb je niets te vertellen...