Ангел - Аркадий Укупник

Дождь опять зачеркнул всё, что мы написали,

И так холодно, что стекленеет душа,

На картине замерз нарисованый ангел,

И часы на стене, согреваясь, спешат.

Пересохшие губы понять не желают,

Опустевшие руки не могут забыть,

Что теперь по ночам мы уже не летаем,

По обочине мы научились ходить.

И намокли одинаковые крылья,

И не ты, не я не в силах им помочь,

Мы забыли, как друг друга мы любили:

Ангел-папа, ангел-мама, ангел-дочь.

Нарисованый ангел в заплатанных джинсах

Перестанет курить и наденет пальто,

И, наверное, скажет, что дверью ошибся,

И куда он уйдет не узнает никто.

До обидного просто, и даже нелепо,

Словно кто-то чужие слова нам раздал,

Если кто-то из нас победил напоследок,

Это значит, что кто-то из нас проиграл.

И намокли одинаковые крылья,

И не ты, не я не в силах им помочь,

Мы забыли, как друг друга мы любили:

Ангел-папа, ангел-мама, ангел-дочь.

De regen doorstreepte weer alles wat we schreven,

En het is zo koud dat de ziel van glas verandert,

De geschilderde engel bevroor op de foto,

En de klok aan de muur, aan het opwarmen, haast zich.

Droge lippen willen het niet begrijpen

Lege handen kunnen niet vergeten

Dat we nu 's nachts niet meer vliegen,

We leerden langs de weg lopen.

En dezelfde vleugels werden nat,

En niet jij, niet ik, kan ze niet helpen,

We zijn vergeten hoe we van elkaar hielden:

Vader engel, moeder engel, dochter engel.

Geschilderde engel in gepatchte jeans

Stop met roken en trek een jas aan

En waarschijnlijk zal hij zeggen dat hij een fout heeft gemaakt met de deur,

En niemand zal weten waar hij heen zal gaan.

Het is beledigend eenvoudig, en zelfs belachelijk,

Alsof iemand ons de woorden van anderen gaf,

Als een van ons uiteindelijk wint,

Dit betekent dat een van ons verloren heeft.

En dezelfde vleugels werden nat,

En niet jij, niet ik, kan ze niet helpen,

We zijn vergeten hoe we van elkaar hielden:

Vader engel, moeder engel, dochter engel.