Soul Stomper - Area-7

Counting time with cigarettes & coffee spoons

You wish the weeks away, but the weekends over too soon

The television’s not your friend it make things worse

You’ll never see your opening night, instead you just rehearse

Days drag into nights — there’s nothing said nor done

Your soul destroying lethargy can’t be really fun

Everyone around you seems so vital, so alive

So often they will warn you that you never even try !

She spoke to you;

anticipation in her eyes

She seemed to say «How about it?»

as you gazed up at the sky

When they told you later, you pretended not to care

Then decided to yourself that life just isn’t fair

One by one they disappear you never even stir

One day when you look, you’ll see that no ones even there

Is it too late to regain the friendships that you’ve lost…

& are they so important that you never count the cost?

Tijd tellen met sigaretten & koffielepels

Je wenst de weken weg, maar de weekenden te snel voorbij

De televisie is niet je vriend, het maakt het alleen maar erger

Je zult je openingsavond nooit zien, in plaats daarvan repeteer je gewoon

Dagen slepen zich over in nachten — er wordt niets gezegd of gedaan

Je ziel die lethargie vernietigt, kan niet echt leuk zijn

Iedereen om je heen lijkt zo vitaal, zo levendig

Zo vaak zullen ze je waarschuwen dat je het nooit eens probeert!

Ze heeft met je gesproken;

verwachting in haar ogen

Ze leek te zeggen: "Hoe zit het?"

terwijl je naar de lucht staarde

Toen ze het je later vertelden, deed je alsof het je niets kon schelen

Toen besloot je voor jezelf te zeggen dat het leven gewoon niet eerlijk is

Eén voor één verdwijnen ze, je roert niet eens

Als je op een dag kijkt, zie je dat er zelfs niemand is

Is het te laat om de vriendschappen te herwinnen die je hebt verloren...

& zijn ze zo belangrijk dat u nooit de kosten meetelt?