Hummingbird - Architect

Silence fills my ears

There’s only a hum

An echo of my thoughts

Left unsaid

A piece of yesterday

Retains your voice

You spoke familiarly

To an unfamiliar

Drowned by the shame

I still can hear it now

How we fell apart

Before her smiling eyes

Behind your pretty nape

I became so small

I am screaming

Days come through the door

Giving me a ride

It’s been so tiring

Being undead

I’m sending back the tears

To you, my friend

I kill the hummingbird

I don’t need them anymore

Drowned by the shame

Still recall it now

How we fell apart

Before her smiling eyes

Behind your pretty nape

I became so small

Wings are beating

Stilte vult mijn oren

Er is alleen een gebrom

Een echo van mijn gedachten

onuitgesproken gelaten

Een stukje van gisteren

Behoudt je stem

Je sprak vertrouwd

Naar een onbekende

Verdronken door de schaamte

Ik kan het nu nog steeds horen

Hoe we uit elkaar zijn gevallen

Voor haar lachende ogen

Achter je mooie nek

Ik werd zo klein

Ik schreeuw

Dagen komen door de deur

Me een ritje geven

Het was zo vermoeiend

ondood zijn

Ik stuur de tranen terug

Aan jou, mijn vriend

Ik dood de kolibrie

Ik heb ze niet meer nodig

Verdronken door de schaamte

Herinner het nu nog steeds

Hoe we uit elkaar zijn gevallen

Voor haar lachende ogen

Achter je mooie nek

Ik werd zo klein

Vleugels kloppen