The Pull of Invisible Strings - Arcadea

Deep in the heart of Andromeda

Caught in the orbit of the two suns

Live the insect race space gate keepers the Arcadeans

Under the soot of volcanic debris

Through the winding tunnels and tributaries

They calculate in precise degrees the end of everything

On a stellar ship they’re sailing

Through the crust of the cosmos

Left the sun the earth the moon and Jupiter’s hovering ghost

Shooting through impending doom they loom

They lie and wait suspended

The solar breeze shifts the sands of time

All prospects are perched on the wings of pilgrims

No words no worlds a race erased

I really don’t have any regrets

Frozen stripped out of time

Held in the hand of the future I was stolen

Ripped out of time

Held in the gangrenous grip of the future

So long my scenery gone

This satellite in flight can’t fight

This planetary pull any longer

Silent night is shattered by the pull of invisible strings

Tumbling towards an infinite ending

Diep in het hart van Andromeda

Gevangen in de baan van de twee zonnen

Leef de insectenrace-ruimtepoortwachters de Arcadeans

Onder het roet van vulkanisch puin

Door de kronkelende tunnels en zijrivieren

Ze berekenen in precieze graden het einde van alles

Op een stellair schip varen ze

Door de korst van de kosmos

Links de zon de aarde de maan en de zwevende geest van Jupiter

Schietend door naderend onheil doen ze opdoemen

Ze liegen en wachten geschorst

De zonnebries verschuift het zand van de tijd

Alle prospects zitten op de vleugels van pelgrims

Geen woorden geen werelden een race gewist

Ik heb echt geen spijt

Bevroren uit de tijd gehaald

Gehouden in de hand van de toekomst werd ik gestolen

Uit de tijd gescheurd

Gehouden in de gangreneuze greep van de toekomst

Zo lang is mijn landschap weg

Deze satelliet tijdens de vlucht kan niet vechten

Deze planetaire aantrekkingskracht niet langer

Stille nacht wordt verbrijzeld door de aantrekkingskracht van onzichtbare snaren

Tuimelend naar een oneindig einde