Игрушки - Антон Маскелиаде

Запах елочных игрушек

Вызывает рак

В пляс пускаюсь я с подружкой

Ощущая страх

Теплоту и удушенность

Рядом ты и я

Проглотил кусочек шара

Впереди семья

Мы стоим и смотрим прямо

Параллельны мы

Любим дружим и хотя бы

Раскрываем рты

Но заметил я внезапно

Что игрушек нет

И что шея мясом пахнет

Излучая свет

Рана голову вскружила

Поздно трогать рот

Мы с тобой теперь могила

Ляжем на живот

Будем вечно кушать землю

И кричать в нее

Как пропитанные семьи

Счастьем коротнет

И оставит гнить в коробке

В 33 куба

Вместе с счастьем на веревке

Свиснет красота

Я не знаю как быть лучше

Но я знаю как

Запах елочных игрушек

Вызывает рак

Да я не знаю как

Как

Я не знаю как быть лучше

Но я знаю как

Запах елочных игрушек

Вызывает рак

Я не знаю как быть лучше

Но я знаю как

Да я не знаю как

Как

De geur van kerstspeelgoed

veroorzaakt kanker

Ik begin te dansen met mijn vriendin

Angst voelen

Warmte en verstikking

Naast jou en mij

Een stuk van de bal ingeslikt

Familie vooruit

We staan ​​en kijken recht vooruit

We zijn parallel

We houden van vrienden en tenminste

We doen onze mond open

Maar ik merkte het ineens

Dat er geen speelgoed is

En dat de nek naar vlees ruikt

licht uitstralend

De wond draaide zijn hoofd

Te laat om je mond aan te raken

Jij en ik zijn nu het graf

Ga op je buik liggen

We zullen voor altijd de aarde opeten

En tegen haar schreeuwen

Zoals geïmpregneerde gezinnen

geluk kort

En achtergelaten om te rotten in een doos

In 33 blokjes

Samen met geluk aan een touw

Bungelende schoonheid

Ik weet niet hoe ik beter kan worden

Maar ik weet hoe

De geur van kerstspeelgoed

veroorzaakt kanker

Ja ik weet niet hoe

hoe

Ik weet niet hoe ik beter kan worden

Maar ik weet hoe

De geur van kerstspeelgoed

veroorzaakt kanker

Ik weet niet hoe ik beter kan worden

Maar ik weet hoe

Ja ik weet niet hoe

hoe