Promiscuity - ANTIGONE

It hasn’t been like this from the start

Like a child forgets her lisp, your young tart

Has faded in you

Is departing from you

Now that your loins she has signed

Now that she has with you spent time

She’s leaving you

And she’s beautiful

I could never see

Any reason to be

Close to you

While she was so rudely

Riding around

With you all over town

But as she walks away

I notice that we kind of look the same

Oh, promiscuity laughs

She kept us apart, so we might last

I know her, she knows me

That’s not far apart

Double entendré jealousy

3 made it an art

But she’s leaving me

And she’s beautiful

I could never see

Any reason to be

Close to you

While she was so rudely

Riding around

With you all over town

But as she walks away

I notice that we kind of look the same

Oh, promiscuity laughs

She kept us apart, so we might last

And though she is leaving

She’ll always be here

With us both telling stories

We don’t want to hear

'Cause the things that we’ve done

And never knew to fear

Seem to keep us apart

However near

(Breakdown)

Irreconcilability

Is the inevitable fee

Whether or not you play

With the fish in the sea

I could never see

Any reason to be

Close to you

While she was so rudely

Riding around

With you all over town

But as she turns away

I notice that we kind of look the same

Oh, promiscuity laughs

She kept us apart, so we might last

(Coda)

As she wanders quietly away, giving the eye to fresh new prey,

behind her trails a fishing line, that joins our loins to our hearts…

Het is vanaf het begin niet zo geweest

Zoals een kind haar lisp vergeet, jouw jonge taartje

Is in jou vervaagd

Vertrekt van jou

Nu je lendenen heeft getekend

Nu ze met jou tijd heeft doorgebracht

Ze verlaat je

En ze is mooi

Ik zou nooit kunnen zien

Enige reden om te zijn

Dicht bij jou

Terwijl ze zo grof was

Rondrijden

Met jou door de hele stad

Maar terwijl ze wegloopt

Ik merk dat we een beetje op elkaar lijken

Oh, promiscuïteit lacht

Ze hield ons uit elkaar, zodat we het zouden kunnen volhouden

Ik ken haar, zij kent mij

Dat is niet ver uit elkaar

Dubbelzinnige jaloezie

3 maakten er een kunst van

Maar ze verlaat me

En ze is mooi

Ik zou nooit kunnen zien

Enige reden om te zijn

Dicht bij jou

Terwijl ze zo grof was

Rondrijden

Met jou door de hele stad

Maar terwijl ze wegloopt

Ik merk dat we een beetje op elkaar lijken

Oh, promiscuïteit lacht

Ze hield ons uit elkaar, zodat we het zouden kunnen volhouden

En hoewel ze weggaat

Ze zal er altijd zijn

Met ons allebei verhalen vertellen

We willen het niet horen

Want de dingen die we hebben gedaan

En wist nooit te vrezen

Lijkt ons uit elkaar te houden

hoe dichtbij

(Afbreken)

onverenigbaarheid

Is de onvermijdelijke vergoeding?

Of je nu speelt of niet

Met de vissen in de zee

Ik zou nooit kunnen zien

Enige reden om te zijn

Dicht bij jou

Terwijl ze zo grof was

Rondrijden

Met jou door de hele stad

Maar als ze zich afwendt

Ik merk dat we een beetje op elkaar lijken

Oh, promiscuïteit lacht

Ze hield ons uit elkaar, zodat we het zouden kunnen volhouden

(Coda)

Terwijl ze stilletjes wegdwaalt, het oog schenkend aan een verse nieuwe prooi,

achter haar sleept een vislijn, die onze lendenen verbindt met ons hart...