the mood - anorak.

Walking down the roads

No eyes on me

Trying to focus somebody

But nobody is able to recognize me

Cause nobody sees me

Pluralizing and Individualizing takes places

And it’s not a superpower anymore to be invisible

The doorbell is ringing

Mail-Garbage Man again

The clock ticks loud

In the kitchen

-interlude-

Or is it just the ticking

Of bullet-casings on TV

How far away they are

How happy could I be

How far away they are

How happy… could I be

One red drop to forget everything

A little step to be back again

One red drop just to feel something

One red drop just to feel

-Interlude-

All these spoken words

Living visions in my head

How can I realize

And will I ever forget?

When I’m walking down the roads

Their looks dagger at me

How can they condemn

When they haven’t even seen?

Sittin' front of my glass

Just to stun myself

Just to feel anything

Maybe to feel nothing

Sittin' front of my glass

Just to stun myself

Just to feel anything

Maybe to feel nothing

Over de wegen lopen

Geen ogen op me gericht

Iemand proberen te focussen

Maar niemand kan me herkennen

Omdat niemand me ziet

Pluralisering en individualisering vindt plaats

En het is geen superkracht meer om onzichtbaar te zijn

De deurbel gaat

Weer postvuilnisman

De klok tikt luid

In de keuken

-intermezzo-

Of is het gewoon het tikken?

Van kogelhulzen op tv

Hoe ver zijn ze?

Hoe gelukkig kan ik zijn

Hoe ver zijn ze?

Hoe blij... zou ik kunnen zijn?

Eén rode druppel om alles te vergeten

Een kleine stap om weer terug te zijn

Eén rode druppel om iets te voelen

Eén rode druppel om te voelen

-Intermezzo-

Al deze gesproken woorden

Levende visioenen in mijn hoofd

Hoe kan ik het weten?

En zal ik het ooit vergeten?

Als ik over de wegen loop

Hun blikken trekken me aan

Hoe kunnen ze veroordelen?

Terwijl ze het niet eens hebben gezien?

Voor mijn glas zitten

Gewoon om mezelf te verdoven

Gewoon om iets te voelen

Misschien om niets te voelen

Voor mijn glas zitten

Gewoon om mezelf te verdoven

Gewoon om iets te voelen

Misschien om niets te voelen