En scène - Annie Cordy

Je vais me retrouver devant le gouffre noir

La peur de tout gâcher par un trou de mémoire

Me met les nerfs à vif, elle est longue l’attente

Il faudrait commencer, le public s’impatiente

Donnez-moi mon micro, l’orchestre est installé

Projos, rideau, intro et je fais mon entrée

En scène

Dès l’instant que je suis en scène

Je me libère de mes chaînes

De pudeur, de frayeurs

Pour chanter mes rengaines

En scène

Un nouveau sang coule en mes veines

Quand une bouffée d’oxygène

Tout à coup, me secoue

Envahissant mes gènes

Seigneur, vois mon cœur

Cogne d’un rythme sourd

Bientôt s’il me faut m'élancer à mon tour

Sur une scène majuscule

J’y rentre comme un somnambule

En scène

Comme le temps roule dans l’arène

Je joue ma vie et me démène

Quand l’envie de chanter

Et l’amour du métier

Soudain me fait entrer

En scène

En scène

Dès l’instant que je suis en scène

Transfigurée, je me déchaîne

C’est ma vie, mon pays

Ma fierté, mon domaine

En scène

Quelle est la force qui m’entraîne?

J’oublie mes soucis, mes migraines

Mes douleurs, mes malheurs

Salut joie !

Adieu peine !

J’attaque et le trac peu à peu disparaît

Quand j' sais que le public

Capte tous mes effets

Soudain je nage en plein délire

Passant de l'émotion au rire

En scène

Rien ne m’arrête, ne me freine

Comme un miracle tout s’enchaîne

Et quand à priori, tout semble réussi

Je suis au Paradis

En scène

Ik zal mezelf vinden voor de zwarte kloof

De angst om alles te verpesten met een geheugenverlies

Werkt op mijn zenuwen, het is lang wachten

We moeten beginnen, het publiek is ongeduldig

Geef me mijn microfoon, het orkest is geïnstalleerd

Projecties, gordijn, intro en ik maak mijn entree

Op het podium

Zodra ik op het podium sta

Ik breek los van mijn kettingen

Van bescheidenheid, van angsten

Om mijn deuntjes te zingen

Op het podium

Er stroomt nieuw bloed door mijn aderen

Wanneer een frisse wind

Schudt me ineens

Mijn genen binnendringen

Heer zie mijn hart

Klopt met een gedempt ritme

Binnenkort als ik aan mijn beurt moet beginnen

Op een kapitaalstadium

Ik ga naar binnen als een slaapwandelaar

Op het podium

Terwijl de tijd door de arena rolt

Ik gok mijn leven en strijd

Wanneer de drang om te zingen

En de liefde voor het vak

Brengt me ineens binnen

Op het podium

Op het podium

Zodra ik op het podium sta

Getransformeerd, ik word wild

Dit is mijn leven, mijn land

Mijn trots, mijn domein

Op het podium

Wat is de kracht die mij drijft?

Ik vergeet mijn zorgen, mijn migraine

Mijn pijn, mijn ongeluk

Hallo vreugde!

Vaarwel pijn!

Ik val aan en de plankenkoorts verdwijnt geleidelijk

Als ik het publiek ken

Leg al mijn bezittingen vast

Plots zwem ik in delirium

Van emotie naar lachen

Op het podium

Niets houdt me tegen, houdt me tegen

Als een wonder komt het allemaal samen

En wanneer a priori alles succesvol lijkt

ik ben in het paradijs

Op het podium