Pome on Doctor Sax - Anna Domino

Dr Sax the master knower of

Easter was now reduced to penury

And looking at Stained glass windows

In old churches-His only 2

Last friends in life, this impossibly

Hard life no matter under what

Conditions it appears, where Bela

Lugosi and Boris Karloff, who visited

Him annually in his room on 3rd Street

And cut thru the fogs of evening with

Their heads bent as the bells of St Simon

Tolled a heartbroken «Kathleen» across

The rooftops of old hotels where similar old

Men like Doctor Sax sat bent headed

On beds of woe with prayerbeads between

Their feet, Oh moaning, homes for

Lost pigeons or time’s immemorial

White dove

Of the roses

Of the unborn

Astonished bliss-

And there they’d sit in the little

Room, Sax on the edge of the bed with a

Bottle of rotgut Tokay in his hand, Bela

In the rocking chair, Boris standing by

The sink---

And then Sax wd always say

«Please play the monster for me» and of course

The old actors, who loved him dearly and came to

See him for human tender sentimentality not

Monstrous reasons protested but he always

Got drunk and cried so that Boris first had

To get up and extend his arms do

Frankenstein go uck!

then Bela

Wd stand and arm cape and leer and

Approach Sax, who squealed

Dr Sax de meester kenner van

Pasen was nu teruggebracht tot armoede

En kijken naar glas-in-loodramen

In oude kerken - Zijn enige 2

Laatste vrienden in het leven, dit is onmogelijk

Het harde leven onder wat dan ook

Voorwaarden het verschijnt, waar Bela

Lugosi en Boris Karloff, die op bezoek waren

Hem jaarlijks in zijn kamer op 3rd Street

En snijd door de mist van de avond met

Hun hoofden gebogen als de klokken van St. Simon

Tolled een diepbedroefde «Kathleen» over

De daken van oude hotels waar vergelijkbare oude

Mannen als Dokter Sax zaten gebogen met het hoofd

Op weebedden met gebedskralen ertussen

Hun voeten, oh kreunen, huizen voor

Verloren duiven of onheuglijke tijden

witte duif

Van de rozen

Van de ongeborenen

Verbaasd geluk-

En daar zaten ze dan in de kleine

Kamer, Sax op de rand van het bed met een

Fles rotgut Tokay in zijn hand, Bela

In de schommelstoel, Boris staat erbij

De gootsteen---

En dan zegt Sax wd altijd:

«Speel alsjeblieft het monster voor me» en natuurlijk

De oude acteurs, die zielsveel van hem hielden en bij hem kwamen...

Zie hem voor menselijke tedere sentimentaliteit niet

Monsterlijke redenen protesteerden, maar hij altijd

Dronken en huilen zodat Boris het eerst had

Om op te staan ​​en zijn armen uit te strekken:

Frankenstein ga uck!

dan Bela

Wd stand en arm cape en leer en

Benader Sax, die gilde