Cluster Subs - Andrew Wyatt

Vietnam, back in the good old days

you could almost hear the atom bombs

I’ve suddenly been cut to pieces

voices from the stereo are on the line, and the cities blossoming for all

mankind

daydreamer, riding the train out to see your sister at mount holyoke

I’ve suddenly been shot to ribbons

lining up to hear them play fleur de lis, and that old sensation coming over me

you can namaste all you bloody want to

you can curse my name all you bloody want to i don’t care

there’s a sun in the middle that cannot fall

there’s a child in the theatre who’s unaware that our subs are out in the gulf,

their airtight hatches are shut.

letterman, aint it a shame that now we should say our goodbye?

I’ve suddenly been shot to ribbons

Vietnam, terug in de goede oude tijd

je kon de atoombommen bijna horen

Ik ben ineens aan stukken gesneden

stemmen uit de stereo zijn aan de lijn, en de steden bloeien voor iedereen

mensheid

dagdromer, met de trein naar buiten om je zus te zien op de berg Holyoke

Ik ben plotseling aan linten geschoten

in de rij staan ​​om ze fleur de lis te horen spelen, en dat oude gevoel komt over me heen

je kunt namasten wat je verdomme wilt

je kunt mijn naam zo vervloeken als je wilt, het kan me niet schelen

er is een zon in het midden die niet kan vallen

er is een kind in het theater dat niet weet dat onze subs in de Golf zijn,

hun luchtdichte luiken zijn gesloten.

letterman, is het niet jammer dat we nu afscheid moeten nemen?

Ik ben plotseling aan linten geschoten