Signs Of Life - Andrew Belle

Show me where your car is parked

And I’ll drive it for you

I am made of light and dark

But I shine before you

All this water you’ve charted

On this blue ocean

I can’t stop what you’ve started

And when I say

Oh, «don't you want me?

Don’t you need me?»

Cause I, I feel let down

The same red ruby,

Blood flows through me But I don’t feel it now

Show me where you lost your heart

And I’ll find it for you

But all these strings on my guitar

They won’t solve this for you

All this ice that you’ve broken

Won’t hold you up from

All these lies that you’ve spoken

And when I say

Oh, «don't you want me?

Don’t you need me?»

Cause I, I feel let down

The same red ruby,

Blood flows through me But I don’t feel it now

Cause all these doctors say that

This is an emergency

I’d give my eyesight for

A little bit of urgency

Or just some signs of life

Consider this a courtesy

From me to you

Cause I don’t know how

Much longer I can drive you home

Oh, the same red ruby,

Blood flows through me But I don’t feel it now

(Don't you want me now?)

It’s just a little closer to your grave

(Don't you need me now?)

But I still remember all the things you gave me Cause all these doctors say

That this is an emergency

I’d give my eyesight for

A little bit of urgency

Or just some signs of life from you

Or just some signs of life from you

Or just some signs of life from you

Laat me zien waar je auto geparkeerd staat

En ik rijd hem voor je

Ik ben gemaakt van licht en donker

Maar ik schijn voor je

Al dit water dat je in kaart hebt gebracht

Op deze blauwe oceaan

Ik kan niet stoppen wat je bent begonnen

En als ik zeg

O, «wil je me niet?

Heb je me niet nodig?»

Want ik, ik voel me in de steek gelaten

Dezelfde rode robijn,

Bloed stroomt door me heen, maar ik voel het nu niet

Laat me zien waar je je hart hebt verloren

En ik zal het voor je vinden

Maar al deze snaren op mijn gitaar

Ze lossen dit niet voor je op

Al dit ijs dat je hebt gebroken

Zal je niet tegenhouden van

Al deze leugens die je hebt gesproken

En als ik zeg

O, «wil je me niet?

Heb je me niet nodig?»

Want ik, ik voel me in de steek gelaten

Dezelfde rode robijn,

Bloed stroomt door me heen, maar ik voel het nu niet

Want al die dokters zeggen dat...

Dit is een noodgeval

Ik zou mijn gezichtsvermogen geven voor

Een beetje urgentie

Of gewoon wat tekenen van leven

Beschouw dit als een hoffelijkheid

Van mij voor Jou

Omdat ik niet weet hoe

Veel langer kan ik je naar huis rijden

Oh, dezelfde rode robijn,

Bloed stroomt door me heen, maar ik voel het nu niet

(Wil je me nu niet?)

Het is gewoon een beetje dichter bij je graf

(Heb je me nu niet nodig?)

Maar ik herinner me nog steeds alle dingen die je me gaf, want al deze dokters zeggen:

Dat dit een noodgeval is

Ik zou mijn gezichtsvermogen geven voor

Een beetje urgentie

Of gewoon wat tekenen van leven van jou

Of gewoon wat tekenen van leven van jou

Of gewoon wat tekenen van leven van jou