Дед - Андрей Заря

Одиннадцать побегов, десятки лагерей.

Отсиженно пол века.

нет дома и детей.

Откинулся на волю под семьдесят уже

Здоровье никакое, все отданно тюрьме!

А он все также на корточках,

А в зубах папиросочка

И в глазах не поддельный блеск

Фору даст пацанам

Позавидуешь памяти,

Не услышишь слов матерных,

Душ загубленных тоже нет.

Все почти за карман.

Идут к нему как к Богу,

он видит насквозь всех.

подушка кислорода

Ему нужней чем смех.

С ним так легко, нормальным,

А бесам тяжело.

Конторой персонально

Снимается кино.

Но часто почему то он вспоминает то Войну с сучней и смуту

С подачи оперов

Прошло уже пол века,

но все же в лагерях

Не стало меньше зэков,

Но меньше все бродяг.

Что жизнь отмерила ему,

Он выбрал сам свою судьбу

все как хотел, вот только не было свободы!

не убивал, за честь стоял

И никогда не предавал

Никем не писанные строгие законы!

Ушел зимой холодной

На семдесят седьмом

Нехватка кислорода,

А думали спасем.

И вырос над могилой

из камня как живой.

Чтоб люди не забыли

при жизни был какой!

Elf ontsnappingen, tientallen kampen.

Een halve eeuw gediend.

geen huis en geen kinderen.

Leunde naar believen onder de zeventig al

Geen gezondheid, alles gaat naar de gevangenis!

En hij is ook op zijn hurken,

En tussen de tanden een sigaret

En in de ogen is geen valse glans

Handicap zal de jongens geven

Benijd de herinnering

Je zult de woorden van moeders niet horen,

Er zijn ook geen verloren zielen.

Alles is bijna uit eigen zak.

Zij gaan tot hem als tot God,

hij doorziet iedereen.

zuurstof kussen

Hij heeft meer nodig dan lachen.

Het is zo makkelijk met hem, normaal,

En het is moeilijk voor demonen.

persoonlijk kantoor

Filmen.

Maar vaak, om de een of andere reden, herinnert hij zich de oorlog op aarde en de verwarring

Met het indienen van opera's

Een halve eeuw is verstreken

maar nog steeds in de kampen

Er zijn niet minder gevangenen,

Maar er zijn minder zwervers.

Wat het leven hem heeft gemeten

Hij koos zijn eigen lot

alles zoals hij wilde, maar er was geen vrijheid!

doodde niet, stond voor eer

En nooit verraden

Niemand heeft strenge wetten geschreven!

Weg in de koude winter

Op de zevenenzeventigste

Te kort aan zuurstof

En we dachten dat we zouden redden.

En stond op over het graf

van steen alsof het leeft.

Zodat mensen het niet vergeten

wat een leven!