Now I Am a Cobra - Analog Rebellion

Oh, you would do it so slow, like you’re walking on glass

Oh, you always held back, I never thought 'bout the cause

I just took and I took, I sought more than I should

I regret that I can no longer do what is right

How far you fall in your sleep is determined by me

In the waking hours of our coexistence

Honey, forgive my ways

It will all fade away if you let it just stumble out the back of your mind

Oh, it’s a fortunate day when I can feel for your face

Pressed up like a child’s cheek on detention hall glass

Oh, summer came and it went, I’m feeling wicked and dim

And now it’s time to repent for my calamitous sins

This is a terrible curse

Oh, there ain’t nothing worse

Than to be let down in soul-crushing, doleful fashion

So I beg and I plead, please go easy on me

I despise the way I doom things in the first scene

I will not wait in the wings

I am a cobra now

I will not wait in the wings

I am a cobra now

I will not die in the grass

I am a wild fire

I will not die in the grass

I am a cobra now

Oh, we’re the fortunate ones

We are the fortunate ones

We are the fortunate ones and we complain 'bout our lives

No one feels sorry for me

No one feels sorry for me

No one feels sorry for me

I am a cobra right now

You would do it so slow

Like you know that it’s wrong

And we’re both walking on glass

I feel I’ve lost it so soon

No one feels sorry for me

No one feels sorry for me

No one feels sorry for me

I am a cobra right now

You would do it so slow

Like you know that it’s wrong

And we’re both walking on glass

I feel I’ve lost it so soon

Oh, je zou het zo langzaam doen, alsof je op glas loopt

Oh, je hield je altijd in, ik heb nooit nagedacht over de oorzaak

Ik nam gewoon en ik nam, ik zocht meer dan ik zou moeten

Het spijt me dat ik niet langer kan doen wat juist is

Hoe ver je valt in je slaap, bepaal ik zelf

In de wakkere uren van ons samenleven

Schat, vergeef me mijn manieren

Het zal allemaal vervagen als je het gewoon uit je achterhoofd laat struikelen

Oh, het is een gelukkige dag waarop ik je gezicht kan voelen

Opgedrukt als de wang van een kind op het glas van de gevangenis

Oh, de zomer kwam en het ging, ik voel me slecht en zwak

En nu is het tijd om me te bekeren voor mijn rampspoedige zonden

Dit is een vreselijke vloek

Oh, er is niets ergers

Dan in de steek gelaten worden op een zielverpletterende, treurige manier

Dus ik smeek en ik smeek, doe het alsjeblieft rustig aan

Ik veracht de manier waarop ik dingen verdoem in de eerste scène

Ik wacht niet in de coulissen

Ik ben nu een cobra

Ik wacht niet in de coulissen

Ik ben nu een cobra

Ik ga niet dood in het gras

Ik ben een wild vuur

Ik ga niet dood in het gras

Ik ben nu een cobra

Oh, wij zijn de gelukkigen

Wij zijn de gelukkigen

Wij zijn de gelukkigen en we klagen over ons leven

Niemand heeft medelijden met me

Niemand heeft medelijden met me

Niemand heeft medelijden met me

Ik ben nu een cobra

Je zou het zo langzaam doen

Alsof je weet dat het fout is

En we lopen allebei op glas

Ik heb het gevoel dat ik het zo snel kwijt ben

Niemand heeft medelijden met me

Niemand heeft medelijden met me

Niemand heeft medelijden met me

Ik ben nu een cobra

Je zou het zo langzaam doen

Alsof je weet dat het fout is

En we lopen allebei op glas

Ik heb het gevoel dat ik het zo snel kwijt ben