The Montreal Screw Job - American Me

I can’t forgive you this distance shorter as the embering flames show retraction

To your malice with my false judgement I can’t fathom this commitment you were

Lost in a time which I forgot and I’m backwards and you didn’t think of me

you’re

Beautiful I have never seen dangerous hands leave incisions they tear at me my

Bleeding heart torn from its rightful place you’re crushing I’m helpless you’re

Loving but heartless our fall has passed and a wintertime has set in it’s

touching

This soul it’s touching this space that’s not filled I wander alone in my

perfect

World but an inch is missing remind me of that moment when my heart was alive

for

You you’re beautiful I have never seen your pretty hands leave incisions they

Tear at me my bleeding heart torn from its rightful place save me a place in

hell

Save me a place in hell with you would you sit there staring at me confident but

All too depending as a sculpture that bleeds at me from her calloused deadened

eyes

Ik kan je niet vergeven dat deze afstand korter is omdat de gloeiende vlammen terugtrekken laten zien

Op je boosheid met mijn vals oordeel kan ik niet bevatten welke toewijding je was

Verloren in een tijd die ik vergat en ik ben achteruit en je hebt niet aan mij gedacht

jij bent

Mooi Ik heb nog nooit gevaarlijke handen gezien die incisies achterlaten die ze naar me scheuren mijn

Bloedend hart verscheurd van zijn rechtmatige plaats die je verplettert, ik ben hulpeloos, jij bent

Liefdevol maar harteloos is onze herfst voorbij en is de winter aangebroken

aanraken

Deze ziel raakt deze ruimte aan die niet gevuld is. Ik dwaal alleen rond in mijn

perfect

Wereld, maar er ontbreekt een centimeter, herinner me aan dat moment waarop mijn hart nog leefde

voor

Je bent mooi, ik heb je mooie handen nog nooit gezien die incisies hebben gemaakt ze

Scheur me mijn bloedende hart verscheurd van zijn rechtmatige plaats, bewaar me een plaats in

hel

Bespaar me een plaats in de hel met jou, zou je daar vol vertrouwen naar me zitten staren, maar

Al te afhankelijk als een sculptuur die naar me bloedt van haar eeltige verdoofd

ogen