Love's Lost Regard - Amelia Curran

When you abandon all manner of me

The concrete and angels' ashes

With nothing to serve but your own memory

Bring them the rain, the last of the tidings

Tied to the arrows fired off to love’s lost regard

Lovers don’t love you

And silver don’t lead to your door?

Will you take comfort

That you have been taken before?

Oh, every intention has paved every path

They followed through driftwood and moor

What haunts you the most only lives to outlast

Cast off the best, the rest of all sorrows

Left to the gallows, the palace of all that you are

Have I been good to you?

Blue in the shadow of gold?

Blue in the phrases of letting go

Follows in stride flows through the shallow

Finds you the deep

Feeds you to love’s long reprise

Wanneer je me allemaal in de steek laat

Het beton en de as van engelen

Met niets anders te dienen dan je eigen herinnering

Breng ze de regen, de laatste boodschap

Gebonden aan de pijlen die zijn afgevuurd op het verloren respect van de liefde

Liefhebbers houden niet van je

En zilver leidt niet tot uw deur?

Wil je troost

Dat je eerder bent genomen?

Oh, elke intentie heeft elk pad geplaveid

Ze volgden door drijfhout en heide

Wat je het meest achtervolgt, duurt alleen langer

Werp het beste af, de rest van alle zorgen

Links naar de galg, het paleis van alles wat je bent

Ben ik goed voor je geweest?

Blauw in de schaduw van goud?

Blauw in de zin van loslaten

Volgt in de pas stromen door het ondiepe

Vindt je de diepte

Voedt je met de lange herhaling van de liefde