The Saddest Grief - Am I Blood

Immorality’s undoing the scene of malignity

Pain was an abetor from cradle through secluded life

All can’t be seen

Just the shattered dreams

Inside of me-Exciting me

Light of the dawn is as dark as I

Deluding

Lasting delusion of embrace

I don’t know what color is blackness

Mistress of the agony refers it

I don’t hate you

Want you to feed me

Gist of guilt has pacified my innocence

Incendiary of immaculate

Overdose is near

Bending over limits 'till a dead end

Wounding eruption encites me

I’m not waiting for it to leave me

You feel the life only hates

And the frozen stares you take

Like an open sight for THE SADDEST GRIEF

Set a lust of living drown

Depression waiting your arrive

You must pray the Lord to forgive

Unlike purity imbibes my charm mirror’s serving me

Resemblance of illusion and actuality

Lasting delusion.

You feel the life…

Immoraliteit maakt het toneel van kwaadaardigheid ongedaan

Pijn was een veroorzaker van de wieg tot het afgezonderde leven

Niet alles is te zien

Alleen de verbrijzelde dromen

Binnenin mij - Me opwindend maken

Het licht van de dageraad is net zo donker als ik

misleidend

Blijvende waan van omhelzing

Ik weet niet welke kleur zwartheid is

Meesteres van de pijn verwijst het

Ik haat je niet

Wil je dat je me te eten geeft

De kern van schuld heeft mijn onschuld gestild

Brandgevaarlijk van onberispelijk

Overdosis is dichtbij

Grenzen verleggen tot een doodlopende weg

Wonduitbarsting prikkelt me

Ik wacht niet tot het me verlaat

Je voelt dat het leven alleen maar haat

En de bevroren blikken die je neemt

Als een open zicht voor THE SADDEST GREF

Stel een levenslust in om te verdrinken

Depressie wacht op je aankomst

Je moet de Heer bidden om te vergeven

In tegenstelling tot puurheid die mijn charme spiegel mij dient

Gelijkenis van illusie en werkelijkheid

Blijvende waan.

Je voelt het leven...