Mountain Queen - Alquin

Mountain Queen.

Somewhere up the mountain, stretching out his furcate arms to chase the

sparrows from the sky, there lived a treeman, waiting for someone to take his

place, but no one ever passes by.

Waving with his leaves of gold and green, whispering endless letters to his

Mountain Queen, but no one ever reached that heart of stone, she’s so alone.

Slumbering mountain maiden, watch her as a golden sunset.

Suddenly sets her tops on fire.

She wears an antfly apron abd honey-dew abd fragant flowers are filling Thomas

with desire.

Somewhere underneath that chasmic skin morning goblins waiting till the day

begins.

But no one will reach that heart of stone, she’s so alone.

But when I’m in youre cradle, you are so good to me, yes you are.

All my stresses will sooon be fadin' away.

And the things you do to me make me feel it’s good to be beack, good to be back

home.

Come to my house tomorrow and I’ll show you the morning glory.

Walk the velvet valleys with your love, so fair.

The sun creeps up the chalkhill.

Placid stand the planetrees rising on forever, in the sky so bright.

Take your time and join me and I’ll tell you an endless story.

Rest your head beside me in that fadin' light.

I have seen them come and go again.

Fierce and gentle.

Stack bodies in my skin till they pine away and the new life begins.

Years of waiting made me wise and blind.

Rain of ages, drained and tranquillized my mind.

Oh, you should have seen how the orange meets green.

How the orange meets green.

How the orange meets green.

How the orange meets green…

Berg koningin.

Ergens op de berg, zijn gevorkte armen uitstrekkend om de...

mussen uit de lucht, er leefde een boomman, wachtend tot iemand zijn

plaats, maar er komt nooit iemand langs.

Zwaaiend met zijn bladeren van goud en groen, eindeloze brieven fluisterend naar zijn

Mountain Queen, maar niemand heeft ooit dat hart van steen bereikt, ze is zo alleen.

Sluimerende bergmaagd, bekijk haar als een gouden zonsondergang.

Plots steekt haar topje in brand.

Ze draagt ​​een mierenschort en honingdauw en geurige bloemen vullen Thomas

met verlangen.

Ergens onder die chasmische huid wachten ochtendgoblins tot de dag

begint.

Maar niemand zal dat hart van steen bereiken, ze is zo alleen.

Maar als ik in je wieg lig, ben je zo goed voor me, ja dat ben je.

Al mijn stress zal spoedig verdwijnen.

En de dingen die je met me doet, geven me het gevoel dat het goed is om terug te zijn, goed om terug te zijn

thuis.

Kom morgen naar mijn huis en ik zal je de ochtendglorie laten zien.

Loop de fluwelen valleien met je liefde, zo eerlijk.

De zon kruipt de kalkheuvel op.

Rustig staan ​​de planeten die voor altijd oprijzen, in de lucht zo helder.

Neem de tijd en doe mee en ik vertel je een eindeloos verhaal.

Laat je hoofd naast me rusten in dat vervagende licht.

Ik heb ze zien komen en gaan.

Krachtig en zachtaardig.

Stapel lichamen in mijn huid totdat ze wegkwijnen en het nieuwe leven begint.

Jarenlang wachten heeft me wijs en blind gemaakt.

Eeuwenlang regen, putte en kalmeerde mijn geest.

Oh, je had moeten zien hoe oranje en groen elkaar ontmoeten.

Hoe oranje en groen elkaar ontmoeten.

Hoe oranje en groen elkaar ontmoeten.

Hoe oranje en groen elkaar ontmoeten...