Son of Nore - Allfader

Come, kings, and listen to my song:

When Gwin, the son of Nore

Over the nations of the north his cruel sceptre bore

The nobles of the land did feed upon the hungry poor

They tear the poor man’s lamb

And drive they needy from their door

Gordred the giant roused himself

From sleeping in his cave

He shook the hills, and in the clouds

The troubled banners wave

Beneath them rolled, like tempests black

The numerous sons of blood;

Like lion’s whelp, roaring abroad

Seeking their nightly food

Down Bleron’s hills they dreadful rush

Their cry ascends the clouds

The trampling horse and clanging arms

Like rushing mighty floods

Earth smokes with blood

And groan and snakes

To drink her children’s gore

A sea of blood, nor can the eye

See to the trembling shore

Son of Nore

Like the ghost of Barraton

Who sports in stormy sky

Gwin leads his host as black as

Night when pestilence does fly

With horses and with chariots

And all his spearmen bold

March to the sound of mournful song

Like clouds around him rolled

Gwin lifts his hand the nations halt

«Prepare for war!»

he cries

Gordered appears, his frowning brow

Troubles our northern skies

And now the raging armies rushed

Like warring mighty seas

The heavens shake with roaring war

The dust ascends the skies

And on the verge of this wild sea

Famine and death doth cry

The cries of women and of

Babes over the field doth fly

The king in rage, afar

With all his men of might

Like blazing comets scattering death

Through the red feverous night

The god of war is drunk with blood

The earth doth faint and fail

The stench of blood makes sick the heavens

Ghosts glut the throat of hell

O what have kings to answer

For before that awful throne

When thousand deaths for vengeance cry

And ghosts accusing groan

Like blazing comets in the sky

That shake the stars of light

Which drop like fruit unto the earth

Through the fierce burning night

Like these did Gwin and Gordred meet

And the first blow decides

Down from the brow unto the breast

Gordred his head divides

Gwin fell, the sons of Norway fled

All that remained alive

The rest did fill the vale of death

For them the eagles strive

Gone, the son of Nore

Kom, koningen, en luister naar mijn lied:

Wanneer Gwin, de zoon van Nore

Over de naties van het noorden droeg zijn wrede scepter

De edelen van het land voedden zich met de hongerige armen

Ze scheuren het lam van de arme man

En drijf ze behoeftigen uit hun deur

Gordred de reus kwam overeind

Van slapen in zijn grot

Hij schudde de heuvels en in de wolken

De onrustige spandoeken zwaaien

Onder hen rolden, als zwarte stormen

De talrijke zonen van bloed;

Als leeuwenwelp, brullend in het buitenland

Op zoek naar hun nachtelijk voedsel

Ze rennen de heuvels van Bleron af

Hun kreet stijgt op in de wolken

Het trappende paard en de rinkelende armen

Als meeslepende machtige overstromingen

Aarde rookt met bloed

En kreunen en slangen

Om het bloed van haar kinderen te drinken

Een zee van bloed, en het oog ook niet

Kijk naar de trillende kust

Zoon van Nore

Zoals de geest van Barraton

Die sport in een stormachtige lucht

Gwin leidt zijn gastheer zo zwart als

Nacht wanneer de pest vliegt

Met paarden en met wagens

En al zijn speervechters stoutmoedig

Marcheer op het geluid van een treurig lied

Als wolken rolden om hem heen

Gwin steekt zijn hand op en de naties stoppen

"Bereid je voor op oorlog!"

hij huilt

Gordered verschijnt, zijn fronsende voorhoofd

Verontrust onze noordelijke hemel

En nu stormden de woedende legers toe

Als strijdende machtige zeeën

De hemel schudt van brullende oorlog

Het stof stijgt de lucht op

En aan de rand van deze woeste zee

Hongersnood en dood roepen

Het geschreeuw van vrouwen en van

Babes vliegen over het veld

De koning in woede, ver weg

Met al zijn machtige mannen

Als brandende kometen die de dood verstrooien

Door de rode koortsnacht

De oorlogsgod is dronken van bloed

De aarde zal bezwijken en falen

De stank van bloed maakt de hemel ziek

Geesten vullen de keel van de hel

O wat hebben koningen te antwoorden

Want voor die vreselijke troon

Wanneer duizend doden om wraak roepen

En beschuldigende geesten kreunen

Als brandende kometen in de lucht

Dat schudt de sterren van het licht

die als fruit op de aarde vallen

Door de woeste brandende nacht

Zo ontmoetten Gwin en Gordred elkaar

En de eerste klap beslist

Omlaag van het voorhoofd naar de borst

Gordred zijn hoofd splijt

Gwin viel, de zonen van Noorwegen vluchtten

Dat alles bleef leven

De rest vulde het dal van de dood

Voor hen streven de adelaars

Weg, de zoon van Nore