Господин Великий Новгород - Aleksey Kozlov, Николай Громин

Я преклоню колени у стен Великого Кремля,

Летит земное время, но только Русская Земля

Пройдя сквозь боль и слёзы,

Победы и величья стать

Устала тех, кто не вернётся ждать,

Устала тех, кто не вернётся ждать…

Летит Земное время,

В нём звёзды нам укажут путь,

И как без солнца небо,

Без куполов Софии Русь,

Не зря в столетьях живы

Те, кто хранил твою печаль

И лишь того, что не вернётся жаль,

И лишь того, что не вернётся жаль…

Я преклоню колени,

Вспомню всё что пройдено,

Отдам последний долг любви земле своей,

И где б я ни был, Господин Великий Новгород,

Я так хочу к тебе вернуться поскорей!

Ik zal knielen aan de muren van het Grote Kremlin,

De aardse tijd vliegt, maar alleen de Russische aarde

Door pijn en tranen,

Overwinning en grootsheid worden

Moe van degenen die niet zullen terugkeren om te wachten,

Moe van degenen die niet zullen terugkeren om te wachten ...

De tijd van de aarde vliegt

Daarin zullen de sterren ons de weg wijzen,

En als de lucht zonder de zon,

Zonder de koepels van Sophia Rus,

Het is niet voor niets dat ze al eeuwen leven

Degenen die je verdriet bewaarden

En alleen het feit dat het niet zal terugkeren is jammer,

En het is alleen jammer dat hij niet terugkomt...

ik zal knielen

Ik herinner me alles wat voorbij is

Ik zal de laatste liefdesschuld aan mijn land geven,

En waar ik ook ben, Heer Veliky Novgorod,

Ik wil zo snel mogelijk bij je terugkomen!