Лунная тропа - Алекса

Ночь щекой прижалась к окнам,

Но в ее мечтах высоких вновь

Плывет луна печальна и легка.

Ты тихо смотришь на огонь,

Но ты где-то далеко

Мне не знакомы эти берега.

Лунная тропа на темных волнах,

Лунная тропа тебя уводит

В мир, где нет и не должно быть места для меня,

В мир, где чужая я.

Я коснуться губ твоих могла,

Но я безумно далека,

Так одиноко мне с тобой, прости.

И как не жалко все равно

De nacht drukte zijn wang tegen de ramen,

Maar weer in haar hoge dromen

De maan zweeft droevig en licht.

Je kijkt rustig naar het vuur

Maar je bent ergens ver weg

Ik ken deze kusten niet.

Maanpad op donkere golven,

Het maanpad neemt je mee

Naar een wereld waar er wel en geen plaats voor mij is,

Naar een wereld waar ik een vreemdeling ben.

Ik zou je lippen kunnen aanraken,

Maar ik ben waanzinnig ver weg

Ik ben zo eenzaam met jou, het spijt me.

En hoe jammer het ook is