Dritto nel cuore - Alborosie, Africa Unite

Colpisce dritto nel cuore

Magnifica illusione o realtà

Lei ritorna ogni notte in un sogno

Certezza che riscopro unica

E ancora luce che illumina a giorno

Sempre lei toglie il respiro e brucia l’anima

Aria d’ossido, una reazione allergica

Non riesco più a respirare

Un vento gelido che non solleva polvere

Mi costringe a fuggire via di qua

Ti chiedo ossigeno, quella magia di un attimo

Che hai creato per me

Se la mia colpa è ancora insistere

Nessun giudice ormai mi assolverà

Colpisce dritto nel cuore

Magnifica illusione o realtà

Lei ritorna ogni notte in un sogno

Certezza che riscopro unica

E ancora luce che illumina a giorno

Sempre lei toglie il respiro e brucia l’anima

Mi arrampico su linee verticali

Pensieri poco liberi e critici

E fuori e dentro la notte ci consuma

Aumenta il peso di quei limiti

E non si sciolgono al sole

Cerco un senso, una convinzione

Un equilibrio stabile, stabile

Per quel sole che non ci scalderà più

Si soffoca in un limbo senza ossigeno

Aria d’ossido, una reazione allergica

Non riesco più a respirare

Un vento gelido che non solleva polvere

Mi costringe a fuggire via di qua

Qui lontano da te

Nessun giorno è migliore

Aspettando che tu

Accenda un fuoco che sia complice e semplice

Colpisce dritto nel cuore

Magnifica illusione o realtà

Lei ritorna ogni notte in un sogno

Certezza che riscopro unica

E ancora luce che illumina a giorno

Sempre lei toglie il respiro e brucia l’anima

Colpisce dritto nel cuore

Het raakt recht in het hart

Prachtige illusie of realiteit

Ze komt elke nacht terug in een droom

Zekerheid die ik uniek herontdek

En meer licht dat de dag verlicht

Ze neemt altijd de adem weg en verbrandt de ziel

Luchtoxide, een allergische reactie

Ik kan niet meer ademen

Een ijzige wind die geen stof doet opwaaien

Het dwingt me om hier weg te rennen

Ik vraag je om zuurstof, die magie van een moment

Die je voor mij hebt gemaakt

Als mijn schuld nog steeds aandringt

Geen enkele rechter zal me nu vrijspreken

Het raakt recht in het hart

Prachtige illusie of realiteit

Ze komt elke nacht terug in een droom

Zekerheid die ik uniek herontdek

En meer licht dat de dag verlicht

Ze neemt altijd de adem weg en verbrandt de ziel

Ik klim verticale lijnen

Niet erg vrije en kritische gedachten

En buiten en binnen verteert de nacht ons

Verhoog het gewicht van die limieten

En ze smelten niet in de zon

Ik ben op zoek naar een gevoel, een overtuiging

Een stabiel, stabiel evenwicht

Voor die zon die ons nooit meer zal verwarmen

Hij stikt in het ongewisse zonder zuurstof

Luchtoxide, een allergische reactie

Ik kan niet meer ademen

Een ijzige wind die geen stof doet opwaaien

Het dwingt me om hier weg te rennen

Hier ver weg van jou

Geen dag is beter

Ik wacht op jou

Steek een vuur aan dat medeplichtig en eenvoudig is

Het raakt recht in het hart

Prachtige illusie of realiteit

Ze komt elke nacht terug in een droom

Zekerheid die ik uniek herontdek

En meer licht dat de dag verlicht

Ze neemt altijd de adem weg en verbrandt de ziel

Het raakt recht in het hart